Kościół pw. św. Szczepana w Katowicach-Bogucicach
1365/88 z 26.05.1988
Kościół pw. św. Szczepana jest świątynią parafialną rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem, która położona jest na terenie dekanatu Katowice-Bogucice należącego do archidiecezji katowickiej, a która została erygowana w XIV w.
Neogotycka świątynia powstała pod koniec XIX w. jako obiekt trójnawowy. Została zbudowana z cegły. Posiada strzelistą wieżę z zegarem, a w oknach transeptu kolorowe witraże.
Na szczególną uwagę zasługuje wnętrze kościoła pw. św. Szczepana. Ołtarz główny przypomina gotycki relikwiarz lub gotycką misterną monstrancję. Tą najcenniejszą relikwią w zamysłach architekta była płaskorzeźba przedstawiająca św. Szczepana, która później została umieszczona niżej. Jej miejsce w 1954 r. zajął obraz Matki Boskiej Boguckiej z wotami, przeniesiony z bocznego prawego ołtarza. Obraz Boguckiej Panienki powstał w II poł. XV w. Został namalowany na lipowej desce o grubości 12 mm przez nieznanego autora. Otaczają go figury Dobrego Pasterza, św. Michała, św. Jana Chrzciciela, śś. Piotra i Pawła, doktorów kościoła Ambrożego, Hieronima, Grzegorza i Augustyna. Pod obrazem znajduje się płaskorzeźba ze sceną ukamienowania św. Szczepana. Na witrażach nad ołtarzem widać św. Elżbietę i św. Józefa oraz św. Jadwigę i św. Ludwika. Po bokach prezbiterium znajdują się figury Niepokalanego Serca Matki Boskiej i Pana Jezusa.
Ołtarze boczne są zestrojone ze stylem ołtarza głównego. Poświęcono je św. Florianowi i św. Barbarze. Sylwetka św. Floriana jest widoczna na tle krajobrazu śląskiego, pod nią zaś została przedstawiona scena wytopu stali. W zwieńczeniu ołtarza stoją figurki św. Anny, św. Wojciecha i św. Józefa, u dołu natomiast umieszczono płaskorzeźbę ze sceną ofiary Abla. Św. Barbara stoi na tle kopalni, pod jej stopami zaś wre praca w podziemiach.
W transepcie znajdują się dwa ołtarze boczne. Po prawej stronie ołtarz Matki Boskiej Szkaplerznej z obrazami ze sceną Bożego Narodzenia i ukamienowania św. Szczepana oraz figurkami św. Jadwigi, św. Elżbiety i Apostołów. Na witrażu nad ołtarzem Szymon Stock otrzymuje szkaplerz od Matki Bożej na górze Karmel, natomiast św. Dominik – różaniec. Po lewej stronie transeptu stoi ołtarz kalwaryjski, zwany też małą kalwarią. W jego wnękach znajdują się płaskorzeźby przedstawiające Chrystusa na krzyżu na tle Jerozolimy, grupę Ukrzyżowania z Matką Boską Bolesną i św. Janem, Ogrójec oraz wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy. Zwraca uwagę misterna praca snycerska.
Bardzo ciekawym obiektem jest ambona z sylwetkami czterech Ewangelistów: Mateusza, Marka, Łukasza i Jana. Nad nią rozciągnięty jest baldachim, w zwieńczeniu którego stoi figura Mojżesza wskazującego palcem na tablicę przykazań Bożych. Między amboną a baldachimem umieszczona jest płaskorzeźba Chrystusa nauczającego. Wśród słuchaczy można dostrzec przekrój społeczeństwa XIX-wiecznego.
Na baczniejszą uwagę zasługuje Droga Krzyżowa z napisami w języku łacińskim. Bardzo oryginalnie są rzeźbione konfesjonały, z symboliczną ornamentyką pouczającą penitentów. Uwagę zwraca również chrzcielnica, a na niej scena chrztu Pana Jezusa w Jordanie.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Początek parafii w Bogucicach przypada na lata 1374−1396. Pierwszy drewniany kościół pw. św. Szczepana i św. Doroty istniał już w 1403 r. i przetrwał do 1773 r. Kolejny, również drewniany, przetrwał do 1891 r., kiedy to zdecydowano o jego rozbiórce. Jednocześnie, w odpust Matki Boskiej Szkaplerznej 17 lipca 1892 r. miało miejsce poświęcenie kamienia węgielnego pod nowy kościół. Obecna świątynia powstała pod koniec XIX w. z inicjatywy ks. Ludwika Skowronka. Jej konsekracja, której dokonał biskup wrocławski ks. kardynał Georg Kopp, miała miejsce 25 października 1894 r.
4 czerwca 2000 r. odbyła się uroczysta koronacja obrazu Matki Boskiej Bogucickiej koronami papieskimi, poświęconymi w 1999 r. w Gliwicach przez Jana Pawła II.
Źródło: peuk.fiiz.pl