Kościół pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Krowiarkach

30 sierpnia 1908 r. zmarła hrabianka Wanda von Gaschin, która była patronką drewnianego kościoła. Nowym patronem został Edgar Henckel von Donnersmarck, który stwierdził, że drewniany kościół grozi zawaleniem i powstał pomysł wybudowania nowej świątyni. Pierwszy rysunek budowlany powstał 20 kwietnia 1909 r. i wyszedł spod ręki mistrza budowlanego Jana Affa z Raciborza. Prace budowlane przebiegały sprawnie, gdyż dopisywała pogoda. 25 lipca 1909 r. odbyło się uroczyste wmurowanie kamienia węgielnego. W kronice parafialnej tak zostało opisane to wydarzenie:

3 października tego roku dokonano uroczystego wciągnięcia krzyża na wieżę. Natomiast w listopadzie budynek został w całości pokryty dachem. 13 lutego 1910 r. dokonano uroczystego poświęcenia dzwonów. Największy dzwon na cześć zmarłej patronki został nazwany Wanda, średni na cześć budowniczego kościoła, ks. Kandlera – Johannes von Nepomuck, a najmniejszy na cześć hrabianki Sary będącej dobrodziejką parafii – Sara. Natomiast sygnaturka pochodziła ze starego kościoła i została umieszczona w małej wieżyczce. 4 września 1910 r. odbyło się uroczyste poświęcenie kościoła. W kronice parafialnej tak zostało opisane to wydarzenie:

W latach 1913-1914 za sprawą hrabiego Edgara Henckel von Donnersmarck wybudowano nowy kościół na miejsce starego przypałacowego. W czasie I wojny światowej ks. Kandler został zmuszony do oddania na cele wojenne dwa największe kościelne dzwony. 23 października 1922 r. nowy przypałacowy kościółek został poświęcony przez opata z St. Ettal. 30 marca 1924 r. ks. Kandler dokonał poświęcenia dwóch nowych dzwonów, odlanych w odlewni dzwonów "Schilling". Nowe dzwony zostały odlane ze stali, a nie z brązu, aby nie można było ich znów oddać na cele wojenne. W okresie od lipca 1926 r. do maja 1927 r. przeprowadzone zostało pierwsze malowanie kościoła, które nadzorował artysta malarz Klink z Babic. 1 kwietnia 1928 r. nowym patronem kościoła został W 1929 r. plebania oraz kościół zostały objęte elektryfikacją, która została w całości sfinansowana przez hrabiego Hansa Henckel von Donnersmarck. Od 1 grudnia 1938 r. staraniem ks. Gutsfelda kościół zyskał instalację grzewczą.

W listopadzie 1941 r. w wyniku burzy runął z wieży krzyż, który uszkodził dach świątyni. Powstała w wieży dziura została prowizorycznie załatano ocynkowaną blachą. 28 marca 1945 r. nastąpiła intensywna wymiana ognia pomiędzy wojskami niemieckimi i radzieckimi w wyniku której uszkodzona została fasada kościoła i dach wieży. Ponadto średni dzwon został trafiony pociskiem armatnim, a dachy kościoła i plebanii zostały uszkodzone. Zniszczone zostały także okna od strony wschodniej, a wojska radzieckie ograbiły organy z piszczałek, a także zagarnęły paramenta kościelne, w tym ornaty, bieliznę i sztandary. W wyniku działań wojennych zniszczeniu uległ stojący przed kościołem krzyż misyjny.

W lutym 1947 r. okoliczna młodzież nabyła modrzew celem wykonania nowego krzyża misyjnego. Obróbka nabytego drewna została dokonana przez pracowników tartaku w Krowiarkach, a prace ciesielskie P. Fiegler. Krzyż został udekorowany wieńcem świerkowym przez młodzież żeńską. Krzyż został uroczyście poświęcony przez ks. Gutsfelda i osadzony na miejscu zniszczonego. W Wielki Piątek tego samego roku pięcioma wozami zostało sprowadzone drzewo z lasu w celu odbudowy zniszczonej wieży. Środki na zakup drzewa pozyskano ze sprzedaży mieszkańcom Modzurowa wapna, które zostało wcześniej zakupione za sprawą przeoryszy Markiny. Na przełomie zimy i wiosny 1947 r. odlano ze śmigła radzieckiego samolotu, który został zestrzelony na Kopaninie krzyż aluminiowy na wieżę. Krzyż mierzył 2,8 m wysokości i 1,6 m szerokości, a wykonali go kowale w kuźni A. Czekalla "U Domsa". Trzy zewnętrzne ramiona krzyża zakończono motywem w kształcie tulipana. Z blachy aluminiowej powstał również wiatrowskaz w postaci anioła z puzonem. 3 maja 1947 r. dokonano poświęcenia krzyża, który po mszy św. został osadzony na wieży. Rusztowanie, które zostało postawione w celu zamontowania krzyża posłużyło także do remontu wieży. W lutym 1948 r. zakupiono wagon cementu, aby odbudować zniszczone schody prowadzące do kościoła oraz mur oporowy od południa. Staraniem parafian odnowiono tabernakulum i wykonano prowizoryczne złocenia. W 1948 r. nowy proboszcz, ks. S. Dylong rozpoczął generalny remont organów.

Remont organów zakończono w 1951 r. W 1952 r. okna kościoła zostały wymienione na rodzaj kolorowych witraży. W 1957 r. założono pod tynkiem kościoła nową instalację elektryczną, a w 1958 r. dokonano malowania wnętrz świątyni. W 1959 r. dokonano poświęcenia i zawieszenia nowego dzwonu "Stanisław" na miejscu poprzedniego, zniszczonego podczas wojny.

W 1966 r. wykonano nowe ogrodzenie wzdłuż drogi przed kościołem, a także nowe ogrodzenie przed cmentarzem. W 1967 r. obok kościoła została wzniesiona tzw. "grota lurdzka". W 1968 r. wieża kościoła została pokryta blachą. W 1969 r. rozebrano stodołę parafialną, a teren został ogrodzony płotem.

W 1986 r. ze względu na zły stan techniczny krzyża misyjnego na jego miejsce wykonano nowy w tartaku i stolarni w Krowiarkach.

Źródło: wikipedia.pl