Kaplica w Książenicach
Budynek posiada wyjątkowo skromną bryłę. Jest murowany, nieotynkowany, przekryty dachem dwupołaciowym, zamknięty prostą ścianą, bez absydy. Przyglądając się elewacji bocznej, można zauważyć ślady jego rozbudowy, no chyba, że został uszkodzony w czasie działań wojennych, ale o tym dostępne źródła nie wspominają.
Pierwotna bryła kaplicy była nieco mniejsza i została zbudowana przez osobę prywatną w 1820 roku, na jej gruncie. Elewacja frontowa posiada ozdobny portal, zakończony ostrym łukiem, oparty na lizenach wykonanych z cegieł, zakończonych “półsterczynami”. “Tympanon” wypełniający przestrzeń między ramionami łuków portalu, posiada wymalowane litery “alfa”, “omega”, między którymi namalowano krzyż. Pod krzyżem widoczne jest małe, trójkątne okienko, może nawiązujące do Postaci Ducha Świętego. Na skrzyżowaniu ramion portalu, widoczny jest klucz z datą “1904”. Jak podają źródła, jest to rok odnowy kaplicy, lecz wówczas nie mogła mieć obecnej wielkości bryły, bo ta została powiększona w roku 1924. Zatem klucz mógł zostać po prostu przeniesiony w nowy środek “portalu”, chyba, że rozbudowa kaplicy we wspomnianym roku polegała na podwyższeniu jej dachu o ścianki szczytowe i przekryciu jej nowym dachem.
W otworze drzwiowym osadzono dwuskrzydłowe drzwi z zawiasami zapewne wykonanymi przez któregoś z miejscowych kowali. Skrzydła są wykonane z drzewa, tworząc tzw. drzwi deskowe. Elewacje boczne posiadają po trzy okna osadzone w otworach zwieńczonych ostrymi łukami, nie posiadające witraży. Wewnątrz prawdopodobnie zachował się pierwotny ołtarz z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej, Stacje Drogi Krzyżowej i dębowy konfesjonał kupiony w 1942 roku a wykonany przez artystę rzeźbiarza Franciszka Masorza z Rybnika.
Źródło: polskaniezwykla.pl
