Wieża Bracka w Lubaniu
603/94 z 3.12.1949
Wieża Bracka w Lubaniu powstała w 1318 r., ma ona 45 m wysokości, a z jej szczytu można podziwiać panoramę od Górnych Łużyc po Góry Izerskie. W środku znajduje się izba strażnika i wystawa „Minerały Zachodnich Sudetów". W Muzeum w Ratuszu można zobaczyć wystawy poświęcone historii miasta i regionu, m.in. „800 lat Lubania". Wieża Bracka wraz z bramą, barbakanem i zwodzonym mostem broniła dostępu do miasta oraz położonego w pobliżu klasztoru Braci Mniejszych, od którego przejęła nazwę. W środku wieży mieści się również muzeum minerałów.
Godziny otwarcia Wieży Brackiej w Lubaniu:
- od wtorku do soboty godz. 10-16
- we wtorki wstęp bezpłatny
- niedziela i poniedziałek - nieczynne
Uwaga: Warto sprawdzić aktualne informacje na stronie Muzeum Regionalnego w Lubaniu o czasowych niedostępnościach Wieży Brackiej.
Wieża Bracka w Lubaniu została wzniesiona w 1318 r. z polecenia margrabiego brandenburskiego Waldemara Wielkiego w celu wzmocnienia obrony najważniejszej bramy miejskiej i znajdującego się obok klasztoru franciszkanów. Dodatkowo mogła stanowić samodzielny punkt oporu. Od franciszkanów pochodzi też nazwa wieży i bramy, choć sam zakon opuścił budynki klasztorne w 1554 r., po licznych pożarach (m.in. w 1487, 1529 i 1554).
Miejskie obwarowania były kilkakrotnie wykorzystywane do obrony miasta i zazwyczaj to wokół Wieży Brackiej koncentrowały się rozstrzygające walki o Lubań – po raz pierwszy w trakcie wojen husyckich (w 1427 i 1431 r.). Obroną miasta dowodził w 1431 r. Bernard von Üchtritz, a Wieża Bracka została zdobyta jako ostatni punkt w mieście. W okresie I wojny światowej fabrykant Georg Massow ufundował drewniany pomnik von Üchtritza, który ustawiono w lubańskim ratuszu.
Następnie walki o miasto toczyły się w czasie wojny trzydziestoletniej (w latach 1639 i 1641). Podczas tych walk żołnierze szwedzcy próbowali zburzyć Wieżę Bracką, ale bez powodzenia. Wieża konserwowana była w latach 1964–1965.
Źródło: wikipedia.pl
