Pomnik parowóz Pt47-157 w Lublinie

Pt47 – parowóz pośpieszny polskiej konstrukcji produkowany w latach 1948–1951 dla Polskich Kolei Państwowych.

Po II wojnie światowej PKP potrzebowały parowozów do ciężkich dalekobieżnych pociągów pasażerskich. Przy projektowaniu lokomotywy pasażerskiej wykorzystano projekt przedwojennego parowozu serii Pt31. Wprowadzono liczne zmiany konstrukcyjne przy tych samych zasadniczych wymiarach podwozia, układu napędowego i proporcjach kotła. Pierwszy parowóz Pt47 wyprodukowany w Chrzanowie został przekazany 18 sierpnia 1948 roku. Pierwszy parowóz Pt47 wyprodukowany w Poznaniu został przekazany 14 grudnia 1948 roku. W Chrzanowie wyprodukowano 120 lokomotyw (o numerach 1–100 i 161–180), natomiast w Poznaniu wyprodukowano 60 lokomotyw (o numerach 101–160). Ostatni parowóz 25 stycznia 1952 roku przekazano do parowozowni Białystok. Pierwsze maszyny przekazywano do parowozowni Łódź Kaliska, Poznań Osobowy i Wrocław Główny. Następnie stacjonowały w Ostrowie, Warszawie Zachodniej, Piotrkowie, Słupsku, Krakowie i wielu innych. Lokomotywy eksploatowano w ciężkim ruchu pasażerskim na wszystkich liniach głównych. Dodatkowo parowozy prowadziły pociągi towarowe oraz lokalne pociągi osobowe. Pozostały w użyciu do lat 80. XX w. Jedynym sprawnym parowozem jest Pt47-65 zachowany w parowozowni Wolsztyn. Parowóz jest wyposażony w tender typu 34D74-42, który otrzymał podczas naprawy głównej przeprowadzanej w Chabówce w latach 2012–2016.

Źródło: wikipedia.pl