MRU - Panzerwerk 724 (Pz.W. 724)

Panzerwerk 724 (Pz.W. 724) to dwukondygnacyjny schron bojowy zbudowany w 1939 r. wchodzący w skład Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego, był częścią Grupy Warownej "Yorck" i stanowił ważny element systemu obronnego tego regionu.

Pz.W. 724 charakteryzował się niezwykłą odpornością. Jego ściany, o grubości 1,5 metra, zapewniały doskonałe zabezpieczenie załodze. Schron był wyposażony w różnorodne uzbrojenie, które czyniło go groźną twierdzą. Do najważniejszych elementów wyposażenia należały:

• Dwie sześciostrzelnicowe kopuły pancerne: Służyły do prowadzenia ognia z karabinów maszynowych, zapewniając szeroki kąt ostrzału.
• Kazamata z płytą pancerną: Przeznaczona do montażu działa przeciwpancernego.
• Moździerz maszynowy: Służył do ostrzału celów znajdujących się w znacznej odległości.
• Forteczny miotacz ognia: Broń służąca do oczyszczania terenu z siły żywej.
• Kopuła obserwacyjna: Umożliwiała obserwację pola walki i kierowanie ogniem.

Połączenie z systemem podziemnym

Pz.W. 724 był połączony z rozbudowanym systemem podziemnych korytarzy, którymi załoga mogła przemieszczać się między poszczególnymi obiektami. System ten zapewniał schronowi doskonałe zaplecze logistyczne i umożliwiał sprawne dowodzenie.

Stan zachowania Pz.W. 724

Mimo upływu lat, Pz.W. 724 zachował się w bardzo dobrym stanie. Większość elementów wyposażenia, w tym pancerze i kopuły, przetrwała do dziś. Jedynie jedna z sześciostrzelnicowych kopuł została uszkodzona.

Dziś Pz.W. 724 jest popularnym celem wycieczek dla miłośników historii i militariów. Jego solidna konstrukcja i bogate wyposażenie sprawiają, że jest to jeden z najbardziej interesujących obiektów tego typu w Polsce. Zwiedzając ten schron, możemy przenieść się w czasie i wyobrazić sobie, jak wyglądało życie żołnierzy stacjonujących w nim podczas II wojny światowej. Zwiedzać możemy obiekt tylko z zewnątrz, gdyż podziemia objęte zostały rezerwatem przyrody Nietoperek.