Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu

Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu – placówka muzealna w Przemyślu, założona w 1909 z inicjatywy miejscowych działaczy społecznych jako Muzeum Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu. Uroczyste otwarcie pierwszej ekspozycji miało miejsce 10 kwietnia 1910. Zalążkiem zbiorów była kolekcja prywatna Kazimierza i Tadeusza Osińskich oraz liczne dary społeczeństwa.

W 1921, po przystąpieniu do Związku Muzeów Historyczno-Artystycznych w Poznaniu, przyjęło nazwę Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej, reaktywowaną w 1984.

W okresie międzywojennym placówka borykała się z problemami finansowymi i lokalowymi, kilkakrotnie zmieniając siedzibę. W 1945 Muzeum przejęło zbiory Ukraińskiego Muzeum 'Strywihor”, zarekwirowane przez władze polskie. Po II wojnie światowej, w 1946 placówka otrzymała również okazały budynek po biskupstwie greckokatolickim przy pl. Czackiego 3.

W roku 2008 zakończono budowę nowego budynku dla Narodowego Muzeum Ziemi Przemyskiej w miejscu, gdzie kilkadziesiąt lat temu znajdowały się zabudowania żydowskie. Nowy gmach Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej zaprojektowany przez firmę KKM Kozień Architekci był jednym z polskich kandydatów do Nagrody im. Miesa van der Rohe 2009, prestiżowego wyróżnienia przyznawanego co dwa lata przez Fundację Miesa van der Rohe i Komisję Europejską najlepszym europejskim realizacjom.

W magazynach muzeum znajdują się między innymi obszerne zbiory dotyczące pracy naukowej profesora Rudolfa Weigla: elementy wyposażenia laboratorium instytutu, książki i czasopisma naukowe z publikacjami prac naukowych i referatów, fotografie i gazety z artykułami na temat prof. Weigla ofiarowane w dużej mierze przez prof. Stefana Kryńskiego.

W maju 2016 roku rozpoczęła swą działalność Scena Bunkier w siedzibie Muzeum, która prezentuje spektakle i koncerty, spotkania z twórcami, dziennikarzami i ludźmi kultury.

Źródło: wikipedia.pl