Punkt oporu wzg. 319 "Nowy Bytom" - 6. Schron bojowy
32/37
Schron bojowy, wykonany w klasie odporności "D" wyposażony w półkopułę (W.I. - 1938 2/2) i kopułę bojową (W.I. - 1938 3/5). Posiada strzelnicę rkm flankującą wejście główne. Wyjście ewakuacyjne jest drugą strzelnicą rkm osłaniającą zapole schronu. Uzbrojenie stanowiły 2 ckm w kopułach i 1-2 rkm. Obiekt jest w nienajlepszym stanie, zachował obie kopuły, jedna z nich jest częściowo zasypana ziemią - przez strzelnice dostaje się do środka woda. W wyniku prac przy poszerzaniu drogi oraz przy rurociągu biegnącym przy wejściu do obiektu, układ ziemny został częściowo przekształcony.
Źródło: fortyfikacja.pl
Punkt oporu wzg. 319, położony w rejonie Rudy Śląskiej - Nowy Bytom i Czarny Las, jest najdalej wysuniętym odcinkiem umocnionym na zachód od Katowic. Znajdował się u nasady tzw. "klina bytomskiego" i zamykał drogi wychodzące z Zabrza. Składał się z obiektów wyposażonych w kopuły i półkopuły pancerne, działa i ckm-y. W głębi punktu oporu znajdują się umocnione koszary i magazyn amunicji. Z ciężkich schronów do naszych czasów nie dotrwały obiekty Nr 24 i 28 (schrony nr 4 i 7) oraz jeden schron pozorno-bojowy, który znalazł się w nasypie kolejowym. Ile ponad to obiektów pozornych i pozorno-bojowych rozebrano, trudno ocenić, gdyż nie zachowała się żadna dokumentacja tego odcinka umocnień. Obiekt Nr 24, sądząc po ilości zużytego materiału (529 m3 betonu) należał do schronów średniej wielkości i nie odbiegał wymiarami od swych najbliższych sąsiadów. Natomiast Nr 28 ze swymi 490,25 m3 był jednym z mniejszych obiektów na tym odcinku. Został rozebrany w 1973 roku.
Źródło: fortyfikacja.pl
