Punkt oporu wzg. 319 "Nowy Bytom" - 8. Koszary
Na zapolu pozycji znajduje się piętrowy budynek koszarowy kompanii fortecznej "Nowy Bytom" z dobudowanym schronem bojowym - oryginalny Nr 29a. Obiekt powstał w klasie odporności "C" i jest o tyle ciekawy, że posiada dwie kondygnacje i własną, niezależną, izbę mieszkalną z czterema pryczami. Izba bojowa na górnej kondygnacji oraz wejście z dolnej są na tyle durze, że w razie potrzeby umożliwiają użycie armaty p.panc. Wyjście ewakuacyjne prowadzi do garażu dla armaty p.panc. i stanowi strzelnicę broni ręcznej. Uzbrojenie schronu stanowiło 2 ckm i 1-2 rkm. Budynek koszarowy jest w dobrym stanie, dobudowany schron zachował wrota pancerne garażu na armatę, pancerze strzelnic, drzwi gazoszczelne i resztki instalacji elektrycznej. Od zewnątrz strzelnice ckm zostały zamurowane. Drugi, mniejszy schron przykoszarowy oznaczony jako Nr 29b znajduje się kilkadziesiąt metrów dalej i jest dobudowany do dawnego budynku gospodarczego, dziś przebudowanego na domek jednorodzinny.
Źródło: fortyfikacja.pl
Punkt oporu wzg. 319, położony w rejonie Rudy Śląskiej - Nowy Bytom i Czarny Las, jest najdalej wysuniętym odcinkiem umocnionym na zachód od Katowic. Znajdował się u nasady tzw. "klina bytomskiego" i zamykał drogi wychodzące z Zabrza. Składał się z obiektów wyposażonych w kopuły i półkopuły pancerne, działa i ckm-y. W głębi punktu oporu znajdują się umocnione koszary i magazyn amunicji. Z ciężkich schronów do naszych czasów nie dotrwały obiekty Nr 24 i 28 (schrony nr 4 i 7) oraz jeden schron pozorno-bojowy, który znalazł się w nasypie kolejowym. Ile ponad to obiektów pozornych i pozorno-bojowych rozebrano, trudno ocenić, gdyż nie zachowała się żadna dokumentacja tego odcinka umocnień. Obiekt Nr 24, sądząc po ilości zużytego materiału (529 m3 betonu) należał do schronów średniej wielkości i nie odbiegał wymiarami od swych najbliższych sąsiadów. Natomiast Nr 28 ze swymi 490,25 m3 był jednym z mniejszych obiektów na tym odcinku. Został rozebrany w 1973 roku.
Źródło: fortyfikacja.pl
