Pozostałości po dawnej kopalni Rudno

Obszar dawnej kopalni węgla kamiennego Rudno. U północnych podnóży wzgórza zamkowego w Rudnie, na którym po dziś dzień wznoszą się ruiny zamku Tęczyn, działała od lat 60-tych XIX w., z przerwami, niewielka kopalnia węgla o nazwie Rudno. Założył ją baron Rosenberg-Lipiński. Od 1881 r. była w rękach R. Laskowskiego, od 1903 r. stanowiła własność H. Kulki i L. Poniżula z Opawy, by w 1912 r. zostać unieruchomioną przez Zachodnioczeską Górniczą Spółkę Akcyjną. Wydobycie wznawiano jeszcze w latach 1925-30 i 1932-34 szybem Bolesław i sztolnią Franciszek. Eksploatowano dwa cienkie pokłady węgla o grubości 1,4 m oraz 0,45 m, należące do warstw libiąskich, najmłodszych w obrębie karbonu produktywnego.

W bukowym lesie zachowały się hałdy skał płonnych, ślady przyotworowej części zasypanej i niedostępnej obecnie sztolni Franciszek oraz leje po zapadniętych szybach - eksploatacyjnym szybie Bolesław oraz położonym wysoko pod murami zamku Tęczyn, szybie wentylacyjnym.

Na podejściu od skrzyżowania dróg do ruin zamku Tenczyn, obserwować można pokrywy piasków czwartorzędowych, a wyżej - odsłonięcie kilku fragmentów zwięzłych ławic zlepieńca myślachowickiego, który podściela melafiry budujące wzgórze zamkowe. Nazwa skały pochodzi od miejscowości Myślachowice położonej w zachodniej części Płaskowyżu Ojcowskiego. Zlepieniec ten składa się z otoczaków i okruchów skał młodopaleozoicznych, głównie różnorodnych wapieni dewońskich i karbońskich, podrzędnie kwarcu, melafirów, diabazów, porfirów, zlepionych czerwonym, piaszczysto-ilasto-wapnistym spoiwem. Całkowita miąższość zlepieńca wynosi od kilku do ponad 60 m. Powstał on jako osad lądowy w okresie dolnopermskim, tj. około 280 mln lat temu, na przedpolu starszego, erodowanego waryscyjskiego górotworu, istniejącego wówczas na północ od Krzeszowic (antyklina Dębnika). Panujący wtedy gorący klimat sprzyjał gwałtownym burzowym opadom oraz intensywnej okresowo erozji. Otoczaki skał budujących wspomniany górotwór wynoszone były przez rzeki i osadzane na przedpolu masywu górskiego w postaci stożków napływowych. Tego typu osady piedmontowe powstają obecnie na przedpolu współczesnych masywów górskich m.in. w Alpach i Himalajach.

Źródło: Tablice informacyjne.