Stare Miasto w Skoczowie
R.393/53 z 14/02/1953; A-389/81 z 27/03/1981
W XIX w. rynek nazywano Ringplatzem. Przed I wojną światową uchwałą Wydziału Gminnego przemianowano go na Plac Karla Sohlicha, na cześć zmarłego w 1911 r. długoletniego burmistrza Skoczowa. Po I wojnie światowej obowiązywała polska nazwa Rynek, zmieniona w 1936 r. na Plac Marszałka Piłsudskiego.
Rynek to miejsce, gdzie znajduje się najwięcej cennych zabytków Skoczowa. Są wśród nich:
- ratusz zbudowany w stylu późnobarokowym w XVIII w., na którego frontowej ścianie znajduje się herb Skoczowa, kopia obrazu św. Jana Sarkandra i herb Koronny Polski Arcyksięcia Albrechta Kazimierza Sasko-Cieszyńskiego;
- fontanna z barokową figurą Jonasza, zwanego potocznie „Trytonem” dłuta skoczowskiego wielkomieszczanina W. Donaya;
- dom urodzenia Sarkandra – kamienica przylegająca do ratusza, która wg tradycji jest miejscem urodzenia św. Jana Sarkandra. Obecnie mieści się w nim muzeum dedykowane Sarkandrowi;
- urokliwe miejskie kamieniczki, które odbudowano po pożarze miasta w 1910 r., reprezentujące w większości styl secesyjny. Domy przy rynku pochodzą na ogół z II poł. XVIII i pocz. XIX w. Na uwagę zasługują fasady budynków nr 10, 14, 15 i 16. Budowała je głównie miejscowa firma Juliusza Stritzkiego wg planów cieszyńskiego architekta Dostala lub własnych, korzystając przy projektowaniu fasad z gotowych wzorów w wiedeńskich katalogach. Ponadto warto zwrócić uwagę na kamienice nr 18 i 20 pochodzące z pocz. XIX w., które stanowiły własność kupieckich rodzin Tomaszków i Fialów, i które odbudowano po pożarze w 1910 r. Ich fasady i ściany boczne zdobią bogate dekoracje secesyjne. Ponadto w budynku nr 18 zachowała się w sieni posadzka z kolorowych płytek i fragmenty ściennych polichromii secesyjnych.
Przy rynku położony jest ponadto tzw. mały rynek (przy ul. Cieszyńskiej), który był oddzielony od właściwego rynku restauracją Szczurkowej i rozlewnią cieszyńskiego piwa oraz starą lodziarnią. Nazywano go „świńskim ryneczkiem”, z uwagi na to, że odbywały się tutaj targi nabiału, drobiu i warzyw. Na przełomie XIX/XX w. organizowano tutaj ponadto wiele widowisk i imprez, miejsce to tętniło życiem kulturalnym mieszkańców Skoczowa. Od 1923 r. mały rynek nazywa się Placem 30 Stycznia, na pamiątkę bitwy pod Skoczowem z 1919 r.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Do XVIII w. cały Skoczów miał zabudowę drewnianą. Murowany był jedynie zamek, ratusz i kościół. Od XV w. miasto nawiedzały wielokrotnie pożary, które pustoszyły miasto. Najtragiczniejszy pod tym względem był 1756 r., kiedy spłonęło 105 budynków, ratusz, kościół i zamek.
Wiek XIX przyniósł odrodzenie miasta, również w sensie gospodarczym. Wówczas powstały zabudowania dzisiejszego rynku, które w prawie niezmienionym stanie można nadal podziwiać.
Źródło: peuk.fiiz.pl
