Sanktuarium Matki Pokoju w Stoczku Klasztornym
Sanktuarium w Stoczku posiada tytuł bazyliki mniejszej nadany przez papieża Jana Pawła II 19 maja 1987 r. W części klasztornej sanktuarium znajduje się izba pamięci kardynała Stefana Wyszyńskiego. Od 1957 r. sanktuarium opiekują się księża marianie, znani z wzniesienia świątyni w Licheniu.
W ołtarzu głównym wykonanym w 1713 przez Krzysztofa Peuckera znajduje się obraz M.B. Stoczkowskiej (kopia obrazu „Salus Populi Romani” z Rzymu) sprowadzony tu przez biskupa Mikołaja Szyszkowskiego. Obraz jest okryty srebrną sukienką z 1687 r. Na obrazie zawieszone są bursztynowe korale – wotum kardynała Stefana Wyszyńskiego. W lewym ołtarzu znajduje się obraz św. Anny Samotrzeciej ozdobiony także metalową sukienka i koronami na początku XVIII w. W prawym ołtarzu bocznym znajduje się obraz św. Franciszka. W kościele jest również okryty srebrną sukienką obraz św. Antoniego (z prawdziwym wizerunkiem), sprowadzony z Włoch w 1695 r. Na uwagę w świątyni zasługuje wykuta z żelaza w 1738 r. przez kowala z Dobrego Miasta ambona. Ozdobą kościoła jest także chór z organami w pierwotnej formie z 1695 r. Współczesną ozdobą kościoła jest epitafium kardynała Stefana Wyszyńskiego poświęcone przez prymasa Józefa Glempa w 1982 r. Pod posadzką kościoła znajdują się krypty, gdzie spoczywa m.in. kasztelan kijowski Stanisław Potocki – brat biskupa Potockiego.
Krużganki i kaplice narożne
Na sklepieniach krużganków i w kaplicach narożnych znajdują się malowidła ścienne przypisywane Maciejowi Meyerowi. W krużgankach wiszą stiukowe płaskorzeźby Drogi Krzyżowej wykonane przez Krzysztofa Perwangera, autora rzeźb w Świętej Lipce. Obrazy naścienne w krużgankach stoczkowskich są w dużo gorszym stanie w porównaniu do świętolipskich fresków. Kaplice narożne posiadają następujące tytuły: św. Kajetana, pw. Krzyża Świętego, św. Walentego i św. Jana Nepomucena.
Źródło: wikipedia.pl
Kościół pw. Nawiedzenia NMP w Stoczku wybudowano jako wotum dziękczynne biskupa Mikołaja Szyszkowskiego po zakończeniu wojny ze Szwecją. Kościół w formie rotundy wybudowano w latach 1639–1641. Opiekę nad świątynią biskup Szyszkowski powierzył bernardynom sprowadzonym tu z Barczewa. Zakonnicy mieszkali początkowo w zabudowaniach drewnianych. Biskup warmiński Jan Wydżga w 1666 r. ufundował murowany klasztor parterowy. W czasie rządów biskupa Załuskiego na wzór Świętej Lipki rozpoczęto budowę obejść krużgankowych (1708-1714) wraz z kaplicami narożnymi. Budowę ich zakończono w czasach biskupa Potockiego, a także rozbudowano klasztor. Trzyskrzydłowa budowla od wschodu niczym podkowa dotykając obejść krużgankowych stworzyła wewnętrzny dziedziniec klasztorny. Biskup Potocki był też fundatorem dobudowanego do rotundy prezbiterium. Bernardyni po dekrecie kasacyjnym z 1810 r. ostatecznie zakończyli działalność ze śmiercią ostatniego zakonnika w 1826 r. Klasztor przejęty został przez władze pruskie. W czasach biskupa Hattena sanktuarium zwrócono diecezji warmińskiej. Klasztor przeznaczono na dom rekolekcyjny. W 1909 dobudowano jeszcze jedno piętro nad dawnym klasztorem, a do kościelnego wejścia kruchtę. W kruchcie znajduje się jeden z trzech marmurowych portali, którymi ozdobiona została barokowa świątynia.
Ogród
Po stronie północno-wschodniej i północno zachodniej zespołu klasztornego położony jest ogród użytkowo-ozdobny o pow. ok. 1,6 ha. założony przez biskupa Potockiego.
Ogrodzony z trzech stron murem z cegły i kamienia polnego pochodzący prawdopodobnie z czasów budowy klasztoru (lata 1666 i 1708-1717). W części północno-wschodniej istnieje kwaterowy ogród ozdobny, którego główną osią symetrii jest aleja obsadzona formowanymi tujami, stanowiąca przedłużenie wewnętrznej drogi klasztornej biegnącej wzdłuż północno-zachodniego skrzydła krużganków i klasztoru w kierunku współcześnie wzniesionej (w latach 60-tych XX w.) groty z figurą Matki Boskiej. Po obydwu stronach tej alei utworzono kompozycję symetryczną składającą się z ośmiu kwater (po cztery z każdej strony alei), które wyznaczają dwie krzyżujące się aleje obsadzone koliście formowanymi krzewami. Na ich skrzyżowania gazon ( w kształcie ronda) z kompozycją kwiatową. Partery kwater obsiane są trawą. W części północno zachodniej znajduje się ogród użytkowy: sad i warzywnik utrzymany również w regularnym układzie kwaterowym.
Wzdłuż muru po stronie północno-wschodniej i północno-zachodniej rośnie szpaler złożony z lip i klonów. Przy granicy północno-wschodniej ogrodu, w odległości ok. 5 m od muru ogrodzenia, rośnie aleja grabowa. Drzewa pierwotnie były formowane, obecnie rosną swobodnie. W pobliżu klasztoru zachowała się grupa starodrzewia i założono mały ogród ozdobny ze stawem o współczesnej aranżacji. Mur od strony północno-zachodniej nie jest obsadzony drzewami, zaś w partii środkowej obniżony, dzięki czemu uzyskano otwarcie widokowe na otaczający krajobraz.
Z ogrodem wiążą się wspomnienia z czasu uwięzienia kard. Wyszyńskiego. Więźniowie mogli w nim spacerować, choć oczywiście pod czujnym okiem strażników, odmawiać różaniec czy też odprawiać drogę krzyżową. W tym czasie ten teren był bardzo zaniedbany.
Warto podkreślić, że ogród zakomponowany został w nawiązaniu do założeń barokowych wg projektu Marzeny Zwierowicz w roku 1996 w historycznych granicach, wyznaczonych z trzech stron przez wysoki mur, a od strony południowej przez zespół budynków klasztornych. Pracami kierował ks. Grzegorz Deryngowski MIC. Niezwykle interesujące ze względów architektoniczno-kompozycyjnych jest też „okno widokowe” czyli obniżenie muru od strony zachodniej.
Źródło: wikipedia.pl
Godziny Mszy Świętych:
- Poranna Msza Św. w Bazylice - godz. 7.30
- Msza wieczorna:
- czas letni (od 1 maja do 30 września) - godz. 19.00
- czas zimowy (od 1 października do 30 kwietnia) - godz. 17.00
- Msze św. w niedziele: 9.00, 11.30, 17.00
