Dawny pałac opatów krzeszowskich w Świdnicy
A/4863/646 z 26.02.1960
Dawny, barokowy dwór opatów krzeszowskich. Barokowy budynek zlokalizowany w obrębie starego miasta, na pn. od Rynku, wzniesiony w latach 1723-1725 wg projektu architekta Felixa Antona Hammerschmidta z fundacji opata Dominika Geiera. Po 1741 r. skonfiskowany przez władze pruskie, pełnił funkcję arsenału i urzędu finansowego.
Czteroskrzydłowy, z prostokątnym wewnętrznym dziedzińcem, trójkondygnacyjny. Fasada z boniowaną kondygnacją przyziemia i lizenowymi podziałami. Na centralnym ryzalicie pozornym i na narożach pilastry. Barokowy portal, autorstwa rzeźbiarza Georga Leonarda Webera, z ukośnymi pilastrami zwieńczonymi konsolami z maskami, powyżej na cokołach kule, nad zwornikiem śląski orzeł. Obiekt dwutraktowy, z wąskim korytarzem od dziedzińca, przyziemie przesklepione kolebkami i żaglasto, ze stiukowymi ramami.
Obecnie mieści się tu Miejska Biblioteka Publiczna im. Cypriana Kamila Norwida; możliwość zwiedzania w godzinach pracy biblioteki (pon.-piątek: 09.00-18.00, czw.: 10.00-16.00, sobota: 09.00-14.00).
Źródło: zabytek.pl
Pałac powstał z inicjatywy opata krzeszowskiego Dominicusa Geyera, zaprojektował go i nadzorował budowę świdnicki mistrz budowlany Felix Anton Hammerschmidt. Zbudowano go w latach 1723-1725 przy Köppenstraße (obecna Franciszkańska) jako rezydencja opatów krzeszowskich, którzy przyjmowali tu gości lub przebywali w czasie obrad sejmiku ziemskiego. Po pierwszej wojnie śląskiej w 1741 został odebrany opactwu stał się własnością korony tj. Fryderyka II Wielkiego i został przekazany na siedzibę komendanta Twierdzy Świdnica, był wówczas ulubionym miejscem pobytu generała Heinricha Augusta de la Motte Fouqué. Po sekularyzacji w latach 1810-1818 służył jako arsenał, a następnie jako urząd skarbowy. W latach 2003-2005 przeprowadzono generalny remont. Obecnie pałac jest siedzibą Miejskiej Biblioteki Publicznej im. C. K. Norwida w Świdnicy.
Źródło: wikipedia.pl
