Pałac w Rusinowej
A/686/670/WŁ z 22.08.1977 i z 3.01.1995
![](/data/thumbs/places/2/62/26243/1200x800/zespol_palacowy__1720-1730_walbrzych_ul__bystrzycka_3_01.jpg)
![](/data/thumbs/places/2/62/26243/300x300/zespol_palacowy__1720-1730_walbrzych_ul__bystrzycka_3_02.jpg)
![](/data/thumbs/places/2/62/26243/300x300/zespol_palacowy__1720-1730_walbrzych_ul__bystrzycka_3_03.jpg)
![](/data/thumbs/places/2/62/26243/300x300/zespol_palacowy__1720-1730_walbrzych_ul__bystrzycka_3_04.jpg)
![](/data/thumbs/places/2/62/26243/300x300/zespol_palacowy__1720-1730_walbrzych_ul__bystrzycka_3_05.jpg)
![](/data/thumbs/places/2/62/26243/300x300/zespol_palacowy__1720-1730_walbrzych_ul__bystrzycka_3_07.jpg)
Pałac w Rusinowej – zabytkowy pałac wybudowany w 1720 r. w Rusinowej – dzielnicy Wałbrzycha, na jego południowo-wschodnich obrzeżach; w Polsce w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim.
Od frontu portal z kartuszem z trzema herbamivon: Crauss (L), Waldau (Ś) i Felden (P). Właścicielelem w 1733 był Johann Georg (Jan Jerzy junior) Crauss von Craussendorff (166?-1742), który ożenił się z Johanną Elisabet (Joanną Elżbietą) von Waldau. Grób matki Joanny - Erdmuthe von Felden znajduje się w Dziećmorowicach. Obiekt jest częścią barokowego zespołu pałacowego, w skład którego wchodzą jeszcze: park, dwie oficyny mieszkalne; oficyna, dawna stajnia, były basen oraz brama parkowa.
Źródło: wikipedia.pl