Studzienka Jankowicka
Studzienka stała się miejscem licznych uroczystości religijnych oraz pielgrzymek. W latach 1932–1935 wybudowano tutaj grotę. W jej wnętrzu znajduje się ołtarz, nad nim krzyż, a w górnej wnęce wkomponowano 3 metrową figurę Matki Boskiej oraz klęczącą przed nią Bernadettę Soubirous. Tutejsza figura nazwana jest przez okolicznych mieszkańców Najświętszą Panienką ze Studzienki. Grota posiadała też kazalnicę oraz przejście wokół ołtarza, którym wierni udawali się na tzw. ofiarę. Budując grotę, powiększono kaplicę oraz dobudowano dwie boczne. W części lewej umieszczono figurę księdza Walentego symbolizującej grób kapłana. Część prawą poświęcono Matce Boskiej Wniebowziętej z figurą w otoczeniu aniołków. Obecnie nad figurą księdza znajduje się krzyż, a nad figurą Matki Boskiej stoi druga − Serca Jezusowego.
Od roku 1998 oprócz części religijnej organizuje się tu tzw. Bieg księdza Walentego, którego trasa wiedzie drogą ucieczki księdza przed husytami.
Całość kaplicy ozdabiają dwie kolumny podtrzymujące balkon, nad którym umieszczono we wnękach figury aniołków z napisami. Na balkonie znajduje się ołtarz z figurą Matki Boskiej Wniebowziętej. Kaplicę wieńczy figura anioła, a za nią mały dzwon tzw. sygnaturka. Przed kaplicą na ścianie frontowej znajduje się miejsce czerpania wody. Architekturę Studzienki dopełniają dwie mniejsze groty: św. Barbary − patronki górników i tzw. grota bezrobotnych. Znajduje się tutaj ponadto 14 stacji drogi krzyżowej. Całość dopełniają rzędy ławek dla wiernych oraz drewniany krzyż.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Źródło którego woda słynęła z uzdrawiających mocy wypłynęło w miejscu, gdzie miał być pochowany ksiądz Walenty. Przy źródle ustawiono krzyż a nieco zapomniana Studzienka żyła swoim cichym i spokojnym życiem. Dopiero kolejny cud spowodował rozwój tego miejsca.
Pod koniec XIX wieku ksiądz Edward Bolik w podzięce za odzyskane zdrowie wybudował w Studzience kaplicę ku czci Matki Boskiej, wzorowaną na kaplicy znajdującej się nad grotą w Lourdes we Francji.
Kiedyś wodę źródlaną czerpano ze studni znajdującej się przed kaplicą, jeszcze wcześniej studnia stanowiła rodzaj kapliczki. Woda spływała podziemnymi rurami do nieistniejącego już małego stawu, w którym pielgrzymi moczyli nogi.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Według legendy źródło to wytrysnęło w miejscu śmierci, a potem pochówku, księdza Walentego zamordowanego przez Husytów około 1430 r. Przed śmiercią skrył w dziupli dębu bursę z Przenajświętszym Sakramentem. Odnaleziono ją po latach, co dało początek wielkiemu kultowi Bożego Ciała.
Pień dębu, w którym ksiądz ukrył Przenajświętszy Sakrament można oglądać do dzisiaj pod ołtarzem głównym kościoła.