Niedokończona elektrownia szczytowo-pompowa Młoty

W 1972 w Młotach rozpoczęto budowę elektrowni szczytowo-pompowej. Inwestycja została przerwana w 1982 roku z powodu braku środków i malejącego zapotrzebowania na energię. Wewnątrz Zamkowej Kopy wydrążono sztolnie (nadal istnieją) mające łączyć dwa zbiorniki z turbinami tłoczącymi wodę. W założeniu miała to być wówczas jedna z największych (druga po Żarnowcu) w Polsce elektrowni szczytowo-pompowych (o mocy 750MW, pojemności energetycznej 3,5-4 GWh). Dolina Bystrzycy miała zostać przegrodzona zaporą betonową o rozpiętości w koronie 240 m, wysokości 81,5 m, z czego 20 metrów miało być zagłębionych w podłożu. Dolina uległaby zalaniu tworząc jezioro zaporowe o długości ok. 2,5 km i szerokości 400-800 m, pojemności użytkowej 6,3 mln m³. W Zamkowej Kopie miał powstać częściowo wykuty w skale zbiornik o głębokości 22 m i pojemności 6 mln m³, połączony z leżącym o ok. 300 m niżej jeziorem i elektrownią trzema nitkami derywacyjnymi. Zespół trzech turbin miał w czasie niskiego zużycia (nadprodukcji) energii w kraju (dawniej nocą, obecnie szczególnie podczas słonecznej lub wietrznej pogody i wydajnej pracy OZE) tłoczyć wodę do górnego zbiornika, aby potem w czasie dużego zapotrzebowania na energię elektryczną spływająca woda poruszała trzy generatory o mocy 250 MW każdy, wytwarzając w ciągu doby ok. 330 MWh energii elektrycznej.

Od około 2020 roku powraca pomysł budowy tej elektrowni, przy poparciu miejscowych władz, wobec faktu zarówno uciążliwości (np. wysiedlenia) i korzyści (rozwój infrastruktury regionu, podatki) z lokalizacji takiej inwestycji.

Źródło: wikipedia.pl