Drewniany kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Nowej Bystrzycy

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Nowej Bystrzycy – drewniany rzymskokatolicki kościół pw. Wniebowzięcia NMP, wzniesiony w 1726, położony w Nowej Bystrzycy.

Jest jednym z czterech zachowanych drewnianych kościołów na ziemi kłodzkiej. Pozostałe znajdują się w Kamieńczyku, Międzygórzu i Zalesiu.

Architektura i wyposażenie
To drewniana budowla konstrukcji zrębowej z bali sosnowych, zwęgłowanych na obłap prosty, na kamiennej podmurówce. Orientowana z prezbiterium, nawą i zakrystią na jednej osi. Nad nawą o wymiarach 10,5 x 9 m ośmioboczna sygnaturka z jednoprześwitowym, baniastym hełmem z latarnią. Całość pokryta czterospadowym dachem. Ściany oszalowane pionowo.

Wewnątrz nad prezbiterium i nawą drewniane stropy z sufitami. Nawa oddzielona od prezbiterium koszowym łukiem tęczowym. Wnętrze pokryte tynkami wapiennymi na podkładzie trzcinowym. W odeskowanym chórze muzycznym, z drewnianą balustradą konstrukcji szkieletowej z wypełnieniem, organy z ręcznym miechem. W architektonicznym ołtarzu głównym z około 1710 drewniana figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem, dawniej uznawana za cudowną i otoczona lokalnym kultem oraz rzeźby Marii i Jakuba. Pozostałe wyposażenie to ołtarz boczny w stylu ludowego baroku z XIX w. oraz z wykonane w drugiej połowie XIX w.: neorenesansowa ambona i chrzcielnica w stylu historyzmu oraz liczne ludowe obrazy i rzeźby.

Otoczenie
Obok świątyni cmentarz z płytami nagrobnymi w murze okalającym kościół; murowana kaplica z 1772 oraz XIX-wieczna plebania.

Źródło: wikipedia.pl