Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Wodzisławiu Śląskim
A/1540/94 z 22/08/1944
Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jest świątynią parafialną rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem leżącej na terenie dekanatu wodzisławskiego należącego do archidiecezji katowickiej.
Będący jednym z symboli architektonicznych Wodzisławia Śląskiego kościół został wzniesiony na początku XX w. w miejscu XIII-wiecznej świątyni. Jego projektantem był znany architekt, twórca projektów wielu śląskich kościołów – Ludwik Schneider. Budowla reprezentuje styl neogotycki i została zbudowana na planie krzyża. Nad świątynią góruje odrestaurowana w 2001 r. wieża, zbombardowana podczas II wojny światowej.
Długość kościoła wynosi na zewnątrz 46 m i szerokości 22 m. Wysokość wewnątrz do sklepienia w środkowej nawie ma 14 m, a w nawach bocznych 11 m. Linia łącząca ołtarz i wejście do kościoła nie jest całkowicie prosta, lecz skierowana trochę w lewo, co symbolizuje Chrystusa, który konając na krzyżu, skłonił lekko głowę.
Wnętrze kościoła przekrywają sklepienia krzyżowo-żebrowe, wsparte w części nawowej sześcioma filarami, które w prezbiterium schodzą służkami w postaci kolumienek aż do cokołu, a w nawach opierają się na wspornikach osadzonych w górnych partiach ścian i filarów. W świątyni znajduje się wyposażenie pochodzące w dużej mierze ze starego XVI-wiecznego kościoła, m.in. obrazy św. Jana Nepomucena z 1867 r. i Matki Boskiej Szkaplerznej, rzeźby – Ukrzyżowanie Chrystusa z XVIII w., rzeźba ludowa pochodząca prawdopodobnie z XVIII w. przedstawiająca Chrystusa Frasobliwego, barokowe rzeźby Matki Boskiej Bolesnej i św. Jana, monstrancja z 1829 r. ufundowana przez ks. Franciszka Chruszcza, proboszcza z Jedłownika, dwa XVII-wieczne kielichy, relikwiarz w kształcie monstrancji datowany na ok. 1700 r. Na uwagę zasługuje również marmurowy ołtarz, na którym umieszczone jest drewniane, bogato zdobione tabernakulum. Na wystrój kościoła składa się ponadto 14 olejnych stacji Drogi Krzyżowej, rozwieszonych na ścianie północnej i południowej świątyni, a także figury różnych świętych katolickich, umieszczone na filarach nawy głównej.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Parafia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Wodzisławiu Śląskim wraz z kościołem pod tym samym wezwaniem została powołana wraz z lokacją miasta w 1257 r., kiedy do Wodzisławia przybył zakon Franciszkanów.
Pierwsze wzmianki o samej świątyni są jednak wcześniejsze i pochodzą z 1128 r., nie jest to jednak data pewna. Niektórzy badacze uważają, że kościół parafialny zbudowano w latach 50. XIII w. Zgodnie z zasadą, świątynię wzniesiono przy jednej z uliczek odchodzących od rynku, w najwyższym punkcie miasta.
W miejscu pierwotnej świątyni, ok. 1528 r. został wzniesiony kościół murowany, z wysoką wieżą z barokowym hełmem. Budowla ta spaliła się w czasie pożaru Wodzisławia 12 czerwca 1822 r. Po pożarze, świątynię jednak gruntownie wyremontowano. Jednak skutki pożaru dały o sobie znać już pod koniec XIX w. Narodziła się więc potrzeba wzniesienia nowej świątyni. Inicjatorem jej budowy był ks. Henryk Weltike, ówczesny proboszcz parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i dziekan wodzisławskiego dekanatu.
Prace przy budowie nowej świątyni rozpoczęto w 1909 r. W tym czasie przystąpiono także do budowy tymczasowego kościółka na dziedzińcu probostwa. Nabożeństwa rozpoczęto odprawiać w tym kościółku na przełomie kwietnia i maja 1909 r. Wówczas także rozebrano ostatecznie stary kościół.
W dzień Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny 15 sierpnia 1909 r. odbyła się uroczystość poświęcenia i położenia kamienia węgielnego pod budowany kościół. W listopadzie 1911 r. miała miejsce natomiast konsekracja świątyni.
Kościół ucierpiał podczas II wojny światowej, w czasie której zbombardowana została 40-metrowa barokowa wieża. Została ona zrekonstruowana dopiero w 2001 r.
Źródło: peuk.fiiz.pl
