Budynek dworca kolejowego Wrocław-Brochów

Wrocław Brochów – wrocławska stacja kolejowa przy ulicy Ignacego Mościckiego, na osiedlu Brochów. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca aglomeracyjnego. Stację zbudowano w roku 1896 ze względu na powstanie w Brochowie dużego osiedla kolejowego, związanego z jednym z największych węzłów towarowych na wschodnich terenach Cesarstwa Niemieckiego, przy zbudowanej w 1842 roku linii kolejowej Wrocław – Oława, będącej pierwszym etapem Kolei Górnośląskiej.

Budynek dworca jest ceglany, natomiast w partiach górnych i szczytowych w konstrukcji szachulcowej, wypełnianej cegłą. W 1984 obiekt został wpisany do rejestru zabytków.

Na stacji zatrzymują się obecnie pociągi osobowe jeżdżące na trasie Wrocław Główny – Opole oraz Wrocław Główny – Jelcz-Laskowice. Tuż obok stacji osobowej znajduje się jedna z dwóch największych stacji towarowych w Polsce – Wrocław Brochów Towarowy.

W grudniu 2011 rozpoczęta została modernizacja dworca. Odtworzone zostały m.in. historyczny zegar z rzymskimi cyframi i stylizowanymi wskazówkami, nastąpiła renowacja elewacji (w tym występującej na niej sztukaterii) i wszystkich pomieszczeń wewnętrznych, zainstalowany został monitoring oraz wybudowane zostały toalety. Budynek uzyskał również iluminację. Dworzec oddany został do użytku jesienią 2012 roku a koszt wszystkich prac włącznie z dostosowaniem go do potrzeb osób niepełnosprawnych wyniósł 1,8 mln zł.

W roku 2018 stacja obsługiwała ok. 1200 pasażerów na dobę.

Źródło: wikipedia.pl