Pałac Książąt Legnicko-Brzeskich we Wrocławiu
A/2904/162 z 15.02.1962
Pałac Książąt Legnicko-Brzeskich we Wrocławiu, także Dom Zajezdny Książąt Legnicko-Brzeskich – dawny pałac miejski, znajdujący się we Wrocławiu, przy ulicy Szewskiej 49. Obecnie siedziba Instytutu Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego.
Początkowo na miejscu obecnego pałacu istniał w średniowieczu dom zajezdny, urządzony przed 1467 r. przez księcia Mikołaja I, pana zastawnego na Brzegu, w kamienicy z XIV w., pełniącej prawdopodobnie funkcję zbrojowni.
Książę Jerzy II ok. 1560 r. wzniósł w tym miejscu okazały renesansowy pałac, z zapleczem gospodarczym sięgającym ul. Kuźniczej. Miał on trzy kondygnacje i 9 osi okiennych. Mieścił na parterze obszerna sień i kaplicę. Główne wejście zdobił portal z herbami Piastów i Hohenzollernów.
Kolejna przebudowa nastąpiła ok. 1670 r. za sprawą księcia Chrystiana II. Wnętrza ozdobiono stiukami, zmieniono elewację frontową. W takim stanie pałac przeszedł w 1709 r. z rąk księcia Leopolda Holsztyńskiego, syna Karoliny, ostatniej z linii śląskiej Piastów, w ręce sióstr urszulanek, które zaadaptowały go na szkołę dla dziewcząt. Po jej przeniesieniu do klasztoru w 1811 r. budynek został przejęty na siedzibę Prezydium Policji. W tym okresie miała miejsce kolejna przebudowa, w wyniku której całe założenie tworzyły 4 skrzydła z wewnętrznym dziedzińcem. Budowa nowego prezydium policji w latach 1925–1927 pozwoliła przekazać dotychczasową jej siedzibę na potrzeby dydaktyczne Uniwersytetu Wrocławskiemu.
Po 1945 r. znalazły w nim miejsce trzy instytuty: Historyczny, Historii Sztuki i Filologii Klasycznej.
Źródło: wikipedia.pl