Pałac Stolbergów we Wrocławiu

Pałac w stylu neogotyku florenckiego został wzniesiony w 1845 roku w miejscu dawnej warowni średniowiecznej, między zasypanym w XX wieku korytem rzeki Widawy a jego bocznego ramienia Młynówką. Jego fundatorem był hrabia Bernhard Joseph von Stolberg-Stolberg (1803-1859), syn Leopolda zu Stolberg i Sophie Charlotte Eleonore von Redern. Pałac został wzniesiony według projektu Ferdinanda Fleischingera, na planie litery "U"; był 3-skrzydłowy, trzykondygnacyjny i posiadał dwie masywne wieże w narożach skrzydła frontowego zakończone krenelażem i płaskim dachem. W późniejszych latach, kolejny właściciel pałacu hrabia Arthur von Henckel-Donnersmarck (1836-1921) pochodzący z karynckiej linii na Wolfsbergu, według projektu Karla Lüdeckego, dobudował kolejne piętro w skrzydle zachodnim zachowując stylistykę budynku.

W 1895 roku pałac został zakupiony przez magistrat Wrocławia a w 1897 zaadaptowany na ośrodek dla rekonwalescentów. Zmieniono wówczas m.in. instalacje, klatki schodowe. Projektantem tych zmian był Richard Plüddemann i Friedrich Friese. Cały zespół pałacowo parkowy liczył 3.5 hektara powierzchni.

Po 1945
Po II wojnie światowej majątek przekształcono w Państwowe Gospodarstwo Rolne, a w pałacu zakwaterowano pracowników. W 2020 roku pałac wraz z całym zespołem pałacowo parkowy liczącym 3.5 hektara powierzchni został wystawiony na sprzedaż za cenę wywoławczą 4696000 złotych.

Źródło: wikipedia.pl