Kościół pw. św. Józefa w Zabrzegu
A-344/52 z 18.02.1952
Kościół pw. św. Józefa w Zabrzegu jest świątynią parafialną rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem, która jest położona na terenie dekanatu Czechowice-Dziedzice należącego do diecezji bielsko-żywieckiej.
Wzniesiony w II poł. XVIII w. kościół reprezentuje styl barokowo-klasycystyczny. Budowla jest jednonawowa, ma długość 36 m i prawie 10 m szerokości. Najcenniejszym zabytkiem kościoła jest ołtarz główny, którego centralne miejsce zajmuje obraz patrona – św. Józefa, namalowany przez Ignacego Bergera w 1863 r. Boczne ołtarze poświęcone są Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Najświętszej Maryi Pannie. Okna w prezbiterium zdobią witraże św. Katarzyny i św. Anny, zaś okna w nawie kościoła ozdabiają witraże o tematyce eucharystycznej. W świątyni na uwagę zasługują ponadto: obrazy Trójcy Przenajświętszej, św. Izydora, Joba, Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i Matki Boskiej Siewnej oraz stacje Drogi Krzyżowej, jak również figury św. Piotra i Pawła, św. Jana Nepomucena i św. Anny oraz płaskorzeźba Matki Boskiej Częstochowskiej.
Na terenie parafii znajduje się również przydrożna kapliczka ku czci Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, która została zbudowana jako drewniana w 1811 r. i przebudowana w 1903 r. na murowaną. Ponadto znaleźć tutaj można: 7 krzyży, w tym 4 przydrożne oraz cmentarny, misyjny i wotum wdzięczności przed kościołem. Oprócz tego parafię ozdabiają dwie kapliczki ku czci Najświętszej Maryi Panny. Najnowsza została zbudowana w 1998 r. na upamiętnienie nawiedzenia parafii przez słynącą łaskami kopię cudownego wizerunku Matki Boskiej Częstochowskiej.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Przed utworzeniem parafii pw. św. Józefa, Zabrzeg należał do parafii pw. św. Katarzyny w Czechowicach, a później, od XVI w. do parafii pw. św. Marcina w niedalekim Międzyrzeczu. Starania o budowę kościoła w Zabrzegu jego mieszkańcy podjęli w 1785 r., kiedy to udali się do cesarza austriackiego Józefa II z prośbą o pozwolenie na budowę kościoła motywując ją odległością od Miedzyrzecza oraz utrudnieniami spowodowanymi częstymi wylewami rzeki Iłownicy. Po otrzymaniu zezwolenia 1 lipca 1786 r. ustanowiono w Zabrzegu samodzielny wikariat lokalię. Pierwszym lokalistą był ks. Ignacy Nwumann, który przeniósł się tutaj z Międzyrzecza.
Fundamenty kościoła zostały poświęcone 18 września 1786 r. Aktu tego dokonał dziekan bielski ks. Jan Szczyrba. Budowa pod nadzorem Jana Heczki z Bielska postępowała w bardzo szybkim tempie, jako że już w następnym roku, 30 września 1787 r. komisarz biskupa wrocławskiego, ks. dziekan Antoni Lohn z Cieszyna, poświęcił nowo wybudowany kościół.
Z zabrzeską parafią związany jest ks. Józef Londzin. Był on wielkim bojownikiem o polskość Śląska Cieszyńskiego. Piastował godności Burmistrza Cieszyna, posła na sejm w Wiedniu, a potem w Warszawie, senatora Rzeczypospolitej, redaktora naczelnego „Gwiazdki Cieszyńskiej”, prezesa „Dziedzictwa Jana Sarkandra”. Przyczynił się do założenia polskiego gimnazjum w Cieszynie.
Kościół pw. św. Józefa w Zabrzegu doczekał się swojej konsekracji dopiero w 2009 r. Aktu tego dokonał ks. biskup Tadeusz Rakoczy przez namaszczenie olejem świętym murów świątyni, tzw. zacheuszków symbolizujących dwunastu Apostołów oraz ołtarza. Konsekracja odbyła się podczas uroczystego odpustu, jaki świętowała wówczas zabrzeska parafia.
Źródło: peuk.fiiz.pl
