Stellung b1 - Punkt oporu „Żarki „b” - Parchowatka” - 6. Zbiornik na wodę
Bardzo ciekawym elementem wyposażenia niektórych punktów oporu są terenowe, żelbetowe zbiorniki wodne. Budowa zbiorników wymuszona została brakiem wody na wzgórzach jurajskich. Tereny jurajskie charakteryzują się brakiem otwartych akwenów wodnych, tj. zbiorników, stawów i cieków, a wody gruntowe występują bardzo często na znacznych głębokościach, dochodzących do kilkudziesięciu metrów pod powierzchnią terenu (średnio na głębokości 50-70 m). Budowa studni w skalistym terenie jest bardzo kosztowna i czasochłonna, nie dając jednocześnie pewności, że natrafimy na żyłę wodną.
Obiekt całkowicie zarośnięty trawą i krzewami, paktycznie niewidoczny.
Źródło: Sykosz Waldemar, Śląski Rocznik Forteczny, tom V, Pro Fortalicium, Bytom 2014
Pośpiesznie budowane w 1944 roku fortyfikacje, w skład których wchodziły polowe, liniowe pozycje obrony stałej, miały za zadanie powstrzymywać kolejne uderzenia Armii Czerwonej. Nazwano je „łamaczami fal”. W ich skład wchodziła również pozycja fortyfikacji polowych oznaczonych jako „b-1 Stellung”. Charakteryzowała się ona zastosowaniem standardowych, typowych, betonowych, polowych obiektów fortyfikacyjnych. Zastosowano praktycznie pięć różnych typów obiektów, w tym trzy lekkie („Kochbunkier”, R-58c i R-67) oraz dwa ciężkie (R-668 i R-701).
W zasadzie fortyfikacje wokół Żarek można podnieść do rangi małego Rejonu Umocnionego. W Żarkach znajduje się duże i bardzo ważne skrzyżowanie drogowe. Tutaj krzyżują się trzy drogi bite z Miechowa przez Pradła do Częstochowy (obecnie nr 792), z Janowa do Myszkowa (obecnie nr 793) i z Koniecpola przez Lelów do Koziegłów (obecnie nr 789). Zadaniem taktycznym tego punktu oporu była obrona każdej wlotowej drogi do Żarek, i tak:
- droga od strony Janowa (obecnie nr 793) była broniona przez fortyfikacje polowe wzmocnione ośmioma "Kochbunkrami", wybudowanymi po obu stronach drogi w oparciu o najwyższe wzniesienie, tj. "wzgórze Serwin” (393 m n.p.m.) nazwane jako punkt oporu "Żarki „a"- Serwin". W pobliżu fortyfikacji po zachodniej stronie drogi znajduje się zachowany fundament radaru FuMg-65 Würzburg-Riese,
- droga od strony Niegowej (obecnie nr 789) była broniona przez usytuowany na wzgórzu „Parchowatka” (407 m n.p.m.) punkt oporu „Żarki „b” - Parchowatka”,
- droga od strony Kroczyc (obecnie nr 792) była broniona przez usytuowany na wzgórzu "Góra Piwnica” (391 m n.p.m.) punkt oporu „Żarki „c” - Jaworznik”.
Wszystkie obiekty są mocno zaśmiecone i stają się coraz bardziej nieczytelne. Podobnie, jak wyżej, brak jest zainteresowania nimi ze strony mieszkańców i władz samorządowych.
Źródło: Sykosz Waldemar, Śląski Rocznik Forteczny, tom V, Pro Fortalicium, Bytom 2014
- Sykosz Waldemar, Śląski Rocznik Forteczny, tom V, Pro Fortalicium, Bytom 2014
