Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zbrosławicach
642/66 z 02.05.1966
Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jest świątynią parafialną rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem, która jest położona na terenie dekanatu Pyskowice należącego do diecezji gliwickiej.
Najstarszą częścią reprezentującego obecnie styl barokowy kościoła jest pochodzące z I poł. XV w. gotyckie prezbiterium. Młodsza część to barokowa nawa, zbudowana na początku XVII w. Wnętrze kościoła jest bardzo bogate i ciekawe. Jego najważniejszym elementem jest łaskami słynąca figura Matki Boskiej Zbrosławickiej umieszczona w zbrosławickiej świątyni w 1825 r. Nazwisko jej rzeźbiarza jest nieznane, trudno też określić dokładnie czas jej powstania. Wiadomo jednak, że pochodzi ona z Austrii i mogła być wyrzeźbiona przez artystę z Krems koło Wiednia żyjącego prawdopodobnie na przełomie XIII i XIV w. Z dokumentu z 1707 r. wynika, że słynąca łaskami figurka była czczona w klasztorze dominikanek w Imbach pod Wiedniem. Figurkę Matki Boskiej z Dzieciątkiem Jezus przy Sercu jest wykonano z drzewa lipowego. Odziana jest ona w suknię i płaszcz, który zmienia się w zależności od uroczystości i okresu liturgicznego. Na głowie znajduje się korona z blachy miedzianej, mocno pozłacanej, ozdobiona 64 szlachetnymi kamieniami różnych kolorów i wielkości.
Ponadto na uwagę w kościele zasługują: późnobarokowa ambona, renesansowe płyty nagrobne J. Larischa i A. Stoltz. Obok kościoła znajduje się wolnostojąca zabytkowa dzwonnica z 1564 r. (nadbudowana w 1909 r.) oraz neogotycka kaplica grobowa rodziny Stockmanów z 1827 r. Na cmentarzu i obok probostwa podziwiać można pomnikowe okazy buków i dębu szypułkowego.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Pierwsza wzmianka o zbrosławickim kościele pochodzi z 1447 r. Wówczas świątynia była już z kamienia i cegły. Zachowała się ona do dnia dzisiejszego jako niższa część obecnej budowli. Możliwe jednak, iż istniał tutaj wcześniej kościół drewniany, nic jednak na jego temat nie wiadomo. W XV-wiecznym kościele od strony północnej usytuowana była zakrystia, a wejście do świątyni znajdowało się od strony południowej. Kościół nosił do 1731 r. wezwanie Wszystkich Świętych.
W latach 1610–1629 kościół znajdował się, podobnie jak wiele innych śląskich kościołów w tym okresie, w rękach protestantów. To właśnie za panowania protestanckiej rodziny Larischów zyskał on nawę zachodnią, dziś wyższą część całej budowli. Z akt wizytacji w 1731 r. wynika, że zbrosławicki kościół nosi już wezwanie Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Kolejna przebudowa świątyni miała miejsce w latach 1754–1762. Wówczas zmieniono jego styl z gotyckiego na barokowy. Stało się to za sprawą zarządcy ziem Zbrosławic Boguslawa von Bujakowskiego, który wyłożył odpowiednią kwotę pieniędzy na to przedsięwzięcie.
W 1877 r. wszystkie ziemie kościelne otoczone zostały murem. Wszystkie prace modernizacje oraz utrzymanie zabudowań związane były z przychylnością i pobożnością opiekunów lub zarządców ziemskich. W 1903 r. ks. Florian Sobota po trudnych rozmowach z zarządcą ziemskim Baildonem rozpoczął budowę nowej plebani. W 1909 r. w wyniku ogromnego pożaru częściowemu zniszczeniu uległy zabytkowe, pochodzące z 1882 r. organy. W XX w. zbrosławicki kościół był wielokrotnie poddawany pracom remontowym i modernizacyjnym, dzięki czemu zachował się w bardzo dobrym stanie do dnia dzisiejszego.
Źródło: peuk.fiiz.pl
