Pozycja Górnośląska - Punkt oporu "Zbrosławice"

Punkt Oporu "Zbrosławice" Pozycji Górnośląskiej położony jest w miejscowości Zbrosławice w powiecie tarnogórskim. Miejscowość ta znajduje się w pomiędzy Pyskowicami a Tarnowskimi Górami w odległości około 6 km od Tarnowskich Gór, w bliskim sąsiedztwie wielkich miast takich jak: Bytom (ok. 10km), Zabrze (ok. 15 km) i Gliwice (ok. 18 km).

Do Zbrosławic można dojechać drogą z Tarnowskich Gór w kierunku na Pyskowice. Od strony Pyskowic należy udać się drogą 94 w kierunku Bytomia a następnie zjechać z tej trasy w lewo na Kamienic i Zbrosławice. Ponadto drogami lokalnymi można dostać się do Zbrosławic od strony Gliwic, Zabrza oraz Bytomia.

Do miejscowości Zbrosławice możemy również dostać się publiczną komunikacją autobusową MPK - linia nr 80 (Tarnowskie Góry - Gliwice). Autobusy tej linii kursują średnio co godzinę.

Obiekt nr 1 - Schron bojowy typu Regelbau 116
Schron bojowy dla armaty przeciwpancernej i broni maszynowej do ognia bocznego typu R116 (PAK und MG-Kasematte)
Uzbrojenie: polowa armata ppanc. 37 mm (PAK 35/36) wtaczana do schronu przez pancerne drzwi dwuskrzydłowe umieszczone w ścianie tylnej i umieszczona na obrotowej podstawie, dwa sprzężone karabiny maszynowe czeskiej produkcji.

Obiekt nr 2 - Schron bojowy typu Regelbau 111
Schron bojowy stanowiący połączenie obiektu bojowego ze schronem biernym (Stand mit Dreischartenkuppel und Gruppe)
Stan osobowy: 6 osób załogi oraz drużyna piechoty (12 żołnierzy) do walki na pozycjach polowych.
Uzbrojenie: trójstrzelnicowa kopuła pancerna o polu ostrzału 220-180^o wyposażona w ckm MG08 lub MG32 (w tym schronie zastąpiona została czechosłowacką kopułą pancerną 773P4, która miała być wyposażona w wysuwany peryskop - tutaj otwór zatkano skorupą pocisku artyleryjskiego).
Ze względu na operującą ze schronu drużynę piechoty, schron posiadał dwa niezależne wejścia oraz większą śluzę gazoszczelną. Schron ten nie posiadał dodatkowego wyjścia awaryjnego.

Obiekt nr 3 - Schron bojowy typu Sonderwerk
Schron niestandardowego typu zapewniający ogień okrężny broni maszynowej, w którym wykorzystywane były czeskie kopuły pancerne (w tym wypadku niezamontowane, gdyż schron ten nie został ukończony). Najczęściej schron ten pełnił funkcję osłonową schronów typu R116 do ognia bocznego lub innych typów schronów nie posiadających możliwości prowadzenia ognia okrężnego.
Załoga: 12 żołnierzy
Uzbrojenie: w rkm wz. 26 w kopułach pancernych

Obiekt nr 4 - Schron bojowy typu Regelbau 111
Schron bojowy stanowiący połączenie obiektu bojowego ze schronem biernym (Stand mit Dreischartenkuppel und Gruppe)
Stan osobowy: 6 osób załogi oraz drużyna piechoty (12 żołnierzy) do walki na pozycjach polowych.
Uzbrojenie: trójstrzelnicowa kopuła pancerna o polu ostrzału 220-180^o wyposażona w ckm MG08 lub MG32 (w tym schronie zastąpiona została czechosłowacką kopułą pancerną 773P4, która miała być wyposażona w wysuwany peryskop - tutaj otwór zatkano skorupą pocisku artyleryjskiego).
Ze względu na operującą ze schronu drużynę piechoty, schron posiadał dwa niezależne wejścia oraz większą śluzę gazoszczelną. Schron ten nie posiadał dodatkowego wyjścia awaryjnego.

Obiekt nr 5 - Schron bojowy typu Regelbau 111
>Schron bojowy stanowiący połączenie obiektu bojowego ze schronem biernym (Stand mit Dreischartenkuppel und Gruppe).
Stan osobowy: 6 osób załogi oraz drużyna piechoty (12 żołnierzy) do walki na pozycjach polowych.
Uzbrojenie: trójstrzelnicowa kopuła pancerna o polu ostrzału 220-180^o wyposażona w ckm MG08 lub MG32 (w tym schronie zastąpiona została czechosłowacką kopułą pancerną 773P4, która miała być wyposażona w wysuwany peryskop - tutaj otwór zatkano skorupą pocisku artyleryjskiego).
Ze względu na operującą ze schronu drużynę piechoty, schron posiadał dwa niezależne wejścia oraz większą śluzę gazoszczelną. Schron ten nie posiadał dodatkowego wyjścia awaryjnego. 

Obiekt nr 6
Jedyny taki obiekt wybudowany na Górnym Śląsku. Wybuch wojny zastał go we wczesnej fazie budowy. Nie zdążono go nawet w pełni rozszalować o czym świadczą resztki desek pozostawione w ścianach. Jest również przykładem na to, jak bardzo zmieniała się koncepcja fortyfikacji budowanych na Śląsku. Pierwotnie planowano schron wyposażyć w zdwojone ckm-y. W tym celu wykonano wnęki i zrzutnie łusek. Ostatecznie zamontowano pancerze dla pojedynczej broni maszynowej na uniwersalnej lawecie. Tak więc ostatecznie głównym uzbrojeniem miały być 4 rkmy wz. 28 (1 w kopule, 2 w strzelnicach bocznych, 1 do obrony zapola).

Obiekt nr 7 - Schron bojowy typu Regelbau 116
Schron bojowy dla armaty przeciwpancernej i broni maszynowej do ognia bocznego typu R116 (PAK und MG-Kasematte).
Schron bojowy Regelbau 116 jest jednym z typowych projektów niemieckich schronów bojowych wprowadzonych w 1939 roku. Na Górnym Śląsku jego formę dostosowano do czechosłowackich elementów. Obiekt został tak umieszczony, aby ogniem armaty ryglować zarówno drogę Tarnowskie Góry - Gliwice (potencjalny szlak polskiego uderzenia) jak i linię kolejową przebiegającą tuż obok.

Obiekt nr 8 - Schron bojowy typu Regelbau 116
Schron bojowy dla armaty przeciwpancernej i broni maszynowej do ognia bocznego typu R116 (PAK und MG-Kasematte).
Uzbrojenie: polowa armata ppanc. 37 mm (PAK 35/36) wtaczana do schronu przez pancerne drzwi dwuskrzydłowe umieszczone w ścianie tylnej i umieszczona na obrotowej podstawie, dwa sprzężone karabiny maszynowe czeskiej produkcji.

Obiekt nr 9 - Schron bojowy typu Regelbau 106
Jest to budowla, która w pierwotnym projekcie miała być uzbrojona w 2 ckm prowadzące ogień boczny, do obserwacji miała posłużyć kopuła pancerna.
Stan osobowy: 6 żołnierzy oraz drużyna piechoty (12 żołnierzy) przeznaczona do walki na pozycjach polowych wokół schronu.
W tym przypadku schron wyposażono w 3 ckm, gdyż izbie bojowej do zasadniczego kierunku ognia zamontowano pancerz przewidziany na dwa sprzeżone ckm.