Punkt oporu "Zbrosławice" - Obiekt nr 7

Przenieś się w czasy II wojny światowej i odkryj tajemnice militarnych budowli, które przetrwały do dziś. Zbrosławice to miejsce, w którym historia spotyka się z pasją. Bunkier Zbrosławice to masywny, betonowy obiekt zbudowany w 1939 roku, który przetrwał wiele wydarzeń historycznych. Obecnie stanowi świadectwo przeszłości Jest jednym z najciekawszych punktów na mapie Górnego Śląska.

Fakty techniczne:

• Czas budowy: VI-VIII 1939 rok
• Kubatura betonu: 1050 m3
• Powierzchnia zabudowy: 200 m2
• Ciężar obiektu: około 3500 ton
• Wysokość obiektu: 4,40 m
• Grubości przegród: stropodach 2 m, ściany zewnętrzne 2 m, ściany wewnętrzne 1 m.

Bunkier Zbrosławice to miejsce, w którym nie tylko zachowały się unikalne elementy konstrukcyjne, ale także zaawansowane instalacje wojskowe, takie jak system wentylacji, telegrafy czy rury głosowe.

Bunkier w Zbrosławicach był jednym z kluczowych punktów obronnych w rejonie Górnego Śląska. Dziś jego mury opowiadają historię walk z 1945 roku, a także tajemnice militarnych działań na tym terenie.

Charakterystyka taktyczno-bojowa:

• Załoga: 12 ludzi
• Uzbrojenie:
  
  • jedna niemiecka armata p.panc kalibru 3,7 cm PAK 35/36
  • dwa sprzężone czechosłowackie karabiny maszynowe typu TK vz. 37 kalibru 7,92 mm
  • dwa czechosłowackie ręczne karabiny maszynowe typu lk vz.26 kalibru 7,92 mm
  • jeden pistolet maszynowy niemiecki typu MP 40 Schme-isser kalibru 9 mm
  • broń ręczna, w tym: 9 karabinów ręcznych typu Mauser 98k kalibru 7,92 mm i 3 pistolety ręczne kalibru 9 mm
  • pistolet sygnałowy
  • granaty ręczne.

Wjeżdżając do miejscowości Zbrosławice od strony Tarnowskich Gór przejeżdżamy pod wiaduktem kolejowym (został zdemontowany kilka lat temu) i skręcamy w lewo. Po przejechaniu około 600 metrów skręcamy w lewo w boczną uliczkę i dojeżdżamy do ul. Pogodnej. Na prywatnej posesji przy ul. Pogodnej 1 znajduje się schron bojowy, którego zwiedzanie jest możliwe po uzgodnieniu z właścicielem lub w wyznaczone do zwiedzania dni.

Schron nie został jednak ukończony przez budowniczych. Miał posiadać kopułę obserwacyjno-bojową, której jednak nie zamontowano. Szyb zamurowano, pozostawiając jedynie otwór na peryskop. Obiekt miał możliwość hermetycznego zamknięcia i zasysania przefiltrowanego powietrza. Załogę miało stanowić 12 żołnierzy, z których każdy miał otrzymać osobą pryczę w izbie załogi. Oprócz tego w izbie miał znajdować się piecyk, filtrowentylator, stolik, krzesła itd. Ściany izby załogi są pokryte boazerią.

W 1939 roku schron nie brał udziału w walkach. Mógł być jedynie obsadzony przez żołnierzy niemieckich stacjonującej tutaj przed atakiem na Polskę 68 brandenburskiej dywizji piechoty. Po kampanii wrześniowej schrony straciły na znaczeniu strategicznym. Ponownie zainteresowano się nimi dopiero w roku 1944, kiedy to przed spodziewaną ofensywą radziecką w pobliżu wytyczono fragment polowej linii fortyfikacji o nazwie "B-2 Stellung". Niewiele wiadomo o ich wykorzystaniu w styczniu 1945 r. (kiedy przechodził tędy front radziecki), na co wskazywałyby ślady trafień i ostrzału na niektórych z nich.

Źródło: Tablica informacyjna przy schronie w Zbrosławicach

Istnieje możliwość zwiedzania schronu - szczegóły na stronie Izby muzealnej Bunkier Zbrosławice.

1. Zeszyty Tarnogórskie nr 16, Fortyfikacje Śląska i pogranicza 1993, Tarnowskie Góry 1993
2. Sadowski Jerzy, Sykosz Waldemar, "Fortyfikacje Punktu Oporu Zbrosławice 1939-1945. Historia, Przewodnik", Infort 2003
3. "Śląski Rocznik Forteczny", Pro Fortalicium 2008