P.O. "Łagiewniki" - 01. Schron bojowy nr 2

Schron bojowy nr 2 punktu oporu "Łagiewniki", to klasyczny przykład tzw. blokhauzu – dwukondygnacyjnej fortyfikacji z 1936 roku przeznaczonej do prowadzenia ognia czołowego z ciężkich karabinów maszynowych. Wyposażony był w dwie strzelnice osłonięte pancerzem pionowym, pozwalające na skuteczne ostrzeliwanie przedpola.

Uzbrojenie schronu obejmowało dwa ciężkie karabiny maszynowe wz. 30, ręczny karabin maszynowy oraz przeciwpancerny karabin wz. 35 „UR”. Dodatkowo obiekt posiadał jedną strzelnicę obrony bliskiej oraz wyjście ewakuacyjne, co było rzadkością w starszych schronach tej kategorii.

Dolna kondygnacja pełniła funkcję zaplecza – mieściła magazynki i zaplecze załogi. Obecnie jest częściowo podtopiona i zanieczyszczona, jednak to właśnie dzięki temu zachowały się tam oryginalne elementy wyposażenia, takie jak półki czy ławki. Górna kondygnacja posiada zachowaną wylewkę przypominającą powierzchnię PCV.

Schron niestety ulega postępującej degradacji – stalowe elementy zostały wykute przez złomiarzy, a obiekt jest silnie zanieczyszczony. Mimo to nadal widoczne są pancerze c.k.m. i elementy zamknięcia wyjścia ewakuacyjnego z uchwytem na rkm. Obiekt znajduje się w rejestrze zabytków pod numerem A/837/2021.

Zlokalizowany obok parkingu przy rezerwacie „Żabie doły”, schron pozostaje dostępny, jednak ze względu na stan techniczny wymaga zachowania szczególnej ostrożności podczas zwiedzania.

Schemat schronu

Rys. Schemat schronu bojowego nr 2 punktu oporu "Łagiewniki".

Źródło: fortyfikacja.pl