P.O. "Łagiewniki" - 13. Schron bojowy nr 10 (nie istnieje)

Schron bojowy nr 10 był jednym z ważnych elementów systemu obronnego Bytomia z lat 30. XX wieku. Wybudowany w 1936 roku, stanowił część punktu oporu „Łagiewniki” i pełnił funkcję schronu bojowego dla ciężkich karabinów maszynowych. Obiekt został wysadzony i rozebrany w latach 50., jednak dzięki archiwalnym fotografiom i zachowanym bliźniaczym konstrukcjom udało się odtworzyć jego wygląd oraz przypuszczalne wnętrze.

Dwukondygnacyjna konstrukcja bojowa

Schron nr 10 był obiektem dwukondygnacyjnym o zbliżonej budowie do schronów nr 9, 12 (P.O. Łagiewniki) i 49 (P.O. Kamień). Uzbrojenie stanowiły trzy ciężkie karabiny maszynowe wz. 30 – jeden osłaniał dolinę Bytomki i przedpole schronu nr 9, drugi pokrywał teren wzdłuż ul. Łagiewnickiej, a trzeci, umieszczony w kopule pancernej, kontrolował drogę z Bytomia w kierunku granicy. Wnętrze najprawdopodobniej obejmowało przedsionek, dwie izby bojowe, szyby komunikacyjne, pomieszczenia załogi, magazyn, filtrowentylację oraz instalację elektryczną.

Ślady po historii

Chociaż sam obiekt nie przetrwał, ślady po nim można odnaleźć dzięki nasypowi dawnej kolei wąskotorowej oraz zdjęciom archiwalnym – niektóre z nich zostały koloryzowane, co ujawnia typowy kamuflaż stosowany przez Wojsko Polskie. Schron był dobrze zamaskowany i prawdopodobnie połączony z innymi obiektami linią telefoniczną. Dziś stanowi ważny element historii militarnej Śląska, mimo że jego fizyczne pozostałości już nie istnieją.

Schemat schronu

Rys. Schemat nieistniającego schronu nr 10 punktu oporu "Łagiewniki" - próba odwzorowania na podstawie podobnych schronów tego odcinka obrony.

Źródło: fortyfikacja.pl