Spichlerz w Dębowcu
A/264/77 z dn. 22.12.1977
Zachowany spichlerz jest pozostałością po zabudowaniach folwarcznych. Jest cennym zabytkiem ze względu na zachowaną charakterystyczną, ośmioboczną formę, niezwykle rzadko stosowaną w tego typu obiektach.
Spichlerz jest budynkiem murowanym, wzniesionym z kamienia i cegły, tynkowany. Został założony na planie ośmioboku, wewnątrz kolisty. Bryła budynku jest zwarta. Spichlerz od pd.-wsch. łączy się z prostokątnym budynkiem. Obiekt jest dwukondygnacyjny, przekryty baniastym, barokowym hełmem kryty gontem. Okna są niewielkie, prostokątne, niektóre z nich są zamurowane. Otwór wejściowy o jednoskrzydłowych drzwiach poprzedzony jest schodkami. W części parterowej sala przekryta jest sklepieniem żaglastym z tunelową klatką schodową.
Źródło: zabytek.pl
Pierwsza wzmianka na temat miejscowości Dębowiec pochodzi z ok. 1305 r. Jej powstanie miało miejsce prawdopodobnie w XIII w. Wówczas w Dębowcu osiedlili się osadnicy niemieccy, którzy nadali jej nazwę „Baumgarten”. Dzięki nim wieś zaczęła się rozwijać. Dębowiec, szybko stał się własnością szlachecką. W okresie reformacji znaczna część mieszkańców przyjęła wyznanie luterańskie i przejęła kościół przeznaczony katolikom. Kościół został im zwrócony w 1654 r. W 1793 r. właścicielem Dębowca został książę cieszyński Albert Sasko-Cieszyński od Marklowskich. Na przełomie XVIII i XIX w. został zbudowany spichlerz wraz z oborą na folwarku „Polskie”. Do 1910 r. był on użytkowany jako wieża wodna, następnie jako spichlerz. W 2002 r. miały miejsce prace renowacyjne obiektu, w celu zaadoptowania pomieszczeń na biura i mieszkania.
Źródło: zabytek.pl
