Bateria Wydmowa w Gdańsku - Schron amunicyjny nr 1
Niedokończona bateria dla 2 ciężkich armat dalekosiężnych 24 cm. Zbudowano dwa schrony amunicyjne i stanowisko obserwacyjne dla dowódcy baterii. Na wschód od planowanych stanowisk ogniowych powstały także punkty kierowania ogniem.
Do dziś zachowały się dwa bliźniacze obiekty. Są one usytuowane w pasie niskich wydm ciągnących się w bezpośredniej bliskości pół irygacyjnych i zwrócone są ścianą frontową (południową) w kierunku tych pól (Sączek). Ścianom północnej i wschodniej nadano kształty zmniejszające skutki trafień pociskami i ich wybuchów. Są one obecnie wgłębione w wydmy. Można przypuszczać, że było to zamierzone i miało na celu dodatkową ochronę obiektu. Strop i ściany grubości, jak w obiekcie stanowiska dowodzenia, zapewniały podobną odporność na trafienia i wybuchy pocisków. Jedynie pomieszczenie zachodnie, najmniejsze, ma od północy dodatkową ścianę grubości 1,5 m, co chroniło je (tylko z kierunku północnego) przy trafieniach wielokrotnych pociskami kalibru 420 mm i przy pojedynczym trafieniu pociskiem o kalibrze 520 mm. Nie wiadomo, jakie było jego przeznaczenie .
Obiekt od strony zachodniej miał niskie pomieszczenie zbudowane na rzucie poziomym trójkąta i prawie całkowicie wgłębione w piaszczyste podłoże. Chronił go strop grubości jak strop całego obiektu (1,5 m). Być może był to magazyn pocisków lub ładunków miotających, bowiem w przypadku amunicji o tak dużych kalibrach (210 mm) stosowano zwykle amunicję dwudzielną. Również możliwe, że trzecie pomieszczenie, chronione dodatkowo wzmocnioną ścianą, odgrywać mogło jakąś rolę w magazynowaniu i w przechowywaniu amunicji.
Wejścia do pomieszczeń rozwiązano podobnie jak w obiekcie stanowiska dowodzenia. Wejście do pomieszczenia zewnętrznego, wschodniego, było dodatkowo chronione wzmocnieniem z żelbetu. Każde z pomieszczeń miało kwadratowy otwór o wymiarach 60 x 60 cm w ścianie południowej, przeznaczony do ich oświetlenia i być może do obrony zewnętrznej obiektu. Otwory te, podobnie jak drzwi wejściowe, zasłaniane były stalowymi płytami, o czym świadczą zachowane odrzwia i zawiasy.
Kształt bryły obiektu, jego umiejscowienie w południowym pasie wydm, częściowe wgłębienie ścian we wzniesienia oraz usytuowanie otworów wejściowych i oświetleniowych tylko w ścianie południowej świadczy, że brano pod uwagę jedynie walkę z celami nawodnymi – okrętami znajdującymi się na Zatoce Gdańskiej.
Schron wschodni usytuowano w odległości około 400 m na zachód od północnego krańca tak zwanej ,,Grobli na Sączkach”. Obecnie zachowały się tylko jej szczątki. Schron zachodni znajduje się około 450 m na zachód od schronu wschodniego. Podobnie jest usytuowany w stosunku do stron świata jak schron wschodni. Obecnie jego wnętrze jest niedostępne. Odległość obu obiektów od brzegu Zatoki Gdańskiej wynosi około 600 m.
Źródło: bibliotekapp.pl
