Bateria Wydmowa w Gdańsku - Główny punkt kierowania ogniem

Jedyny zachowany z dwóch schronów kierowania ogniem baterii Wydmowej. Zainstalowano w nim przyrządy optyczne kierowania ogniem. Przy głównym pomieszczeniu znajdowały się nisze dla telefonistów.

Jest to obszerny bunkier żelbetowy o wymiarach 14,70 m w kierunku północnym i 12,5 m szerokości. Grubość stropu wynoszącą 1,5 m zabezpieczała wnętrze przed wybuchami pocisków dział okrętowych kalibru 305 mm ( trafienia pojedyncze) i kalibru 210 mm (trafienia wielokrotne). Powyższe dane oparte zostały na niemieckich normach wytrzymałości schronów bojowych. Stanowisko to było częściowo, podobnie jak inne obiekty tej baterii, wgłębione w ziemię, co utrudniało jego lokalizację i ułatwiło maskowanie.

We wnętrzu obiektu znajduje się obszerne pomieszczenie (B) ze szczeliną obserwacyjną skierowaną na północ, w kierunku Zatoki Gdańskiej i dwa pomieszczenia mniejsze. Szczelina długości 9,8 m pozwalała na obserwację całego akwenu zatoki. W pomieszczeniu B znajdowały się z pewnością przyrządy obserwacyjno - pomiarowe. Dwie wnęki przy wschodniej ścianie (A) służyć miały prawdopodobnie do umieszczenia urządzeń łączności z punktami obserwacji bocznej, oddalonymi o 3 km (Źródlana Góra) i 0,75 km (wydma w pobliżu Sączek). Ponadto były tu trzy pomieszczenia, które zajmowało dowództwo baterii. W południowej ścianie znajdowało się prowadzące doń wejście, chronione potrójnymi drzwiami pancernymi, częściowo wgłębione w ziemię.

Od niego prowadził do wnętrza częściowo załamany pod kątem prostym korytarzyk. Miał on chronić wnętrze obiektu przed podmuchem od wybuchów pocisków w pobliżu otworu wejściowego oraz ułatwić obronę wewnątrz bunkra. W ścianie południowej są jeszcze dwa kwadratowe otwory o boku 72 cm, które być może służyły do prowadzenia ognia z broni maszynowej w kierunku Sączek.

Źródło: bibliotekapp.pl