Drewniany kościół pw. św. Mikołaja w Gierczycach

Parafia Gierczyce istnieje co najmniej od 1390 r., kiedy to Pachna, wdowa po Paszkonie i dziedziczka wsi, uposażyła ją dochodami ze wsi Ruda. Kolatorami drewnianej świątyni byli wówczas jej synowie Jan i Mikołaj. W XVI w. dziedzicami Gierczyc był ród Zaklików. Przyjąwszy kalwinizm, oddali oni kościół pw. św. Mikołaja swoim współwyznawcom. Dopiero na pocz. XVII w. wieś nabył Jan Stefanowski, który zwrócił świątynię katolikom, a jednocześnie dokonał jej restauracji. Służyła ona wiernym parafii do 1708 r., kiedy zbudowano nowy kościół. Kościół parafialny pw. św. Mikołaja Biskupa wzniesiony został w 1708 r. przez ks. Macieja Kurnickiego. Uroczystego poświęcenia świątyni dokonał bp M. Kunicki 18 października 1741 r. W 1797 r. kosztem ks. Benedykta Kołaczewskiego do kościoła dobudowano kamienną, piętrową dobudówkę. Wyposażenie wnętrza wykonane zostało pod koniec XVIII w. pod wpływem warsztatu Macieja Polejowskiego, m.in. przez Kwiatowicza z Nowego Korczyna, W. Pogodę i Czernego. Świątynię odrestaurowano w latach 1978-1980. W 2002 r. ponownie odnowiono polichromię wewnątrz kościoła. Natomiast w 2009 r. poddano gruntownej renowacji kościół (m.in. montaż miedzianej blachy, wymiana oszalowania), dzwonnicę i ogrodzenie. Świątynia jest jednonawowa, zbudowana z drewna modrzewiowego. Mniejsze od nawy prezbiterium zamknięte jest prostokątnie z boczną, murowaną zakrystią z lożą kolatorską na piętrze. Kościół ma dwie kruchty: od frontu i z boku nawy. Dach kryty jest blachą miedzianą z ośmioboczną wieżyczką na sygnaturkę. Wnętrze wyłożone jest boazerią. Strop jest kolebkowy, z płaskimi odcinkami bocznymi w nawie – zakrzywieniami. Wyposażenie stanowią: późnobarokowy krucyfiks z aniołami z XVIII w., podwieszony w łuku tęczy o barokowym wykroju, ołtarz główny i dwa boczne, ambona, chrzcielnica, dwa konfesjonały oraz ławki rokokowe z końca XVIII w., kropielnica kamienna klasycystyczna. Witraże w oknach wykonano w latach 2001-2002 z fundacji okolicznych mieszkańców. Zespół kościoła tworzy dzwonnica drewniana konstrukcji słupowo-ramowej z pocz. XVIII w. z dwoma dzwonami. Kryta jest dachem gontowym i zwieńczona blaszaną wieżyczką na sygnaturkę z latarnią.

Źródło: diecezjasandomierska.pl