Drewniany kościół pw. śś. Katarzyny i Stanisława w Kleczanowie

Początki parafii w Kleczanowie nie są dokładnie znane. Prawdopodobnie pierwszy drewniany kościółek pw. św. Katarzyny mógł być wybudowany już w latach 968-970. Według starej tradycji miał być konsekrowany przez św. Stanisława ok. 1070 r. Został spalony w czasie najazdu Tatarów w grudniu 1240 r. Około 1254 r. książę Bolesław Wstydliwy ufundował w Kleczanowie nowy kościół pod wezwaniem św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy oraz św. Stanisława Biskupa i Męczennika. Świątynia ta przetrwała do 1690 r., kiedy to została rozebrana, a z jej materiałów wybudowano szpital dla ubogich. Kolejny, drewniany kościół, ufundowany przez ksienię klasztoru Norbertanek w Busku Teresę Jarocką, istniał w latach 1690-1741 (spłonął w czasie pożaru). Obecny kościół pw. św. Katarzyny i św. Stanisława wystawiła ksieni klasztoru Norbertanek w Busku Katarzyna Bobrownicka w 1749 r. Od tego czasu świątynia kilkukrotnie przechodziła remonty. W latach 1996-1997 zmieniono deskowe szalunki ścian i blaszany dach na pokrycie gontowe, zaś w latach 2010-2014 przeprowadzono prace konserwatorskie zabytkowej malatury ścian i sufitu wnętrza kościoła. Świątynia zbudowana jest z drewna sosnowego, o konstrukcji zrębowej. Wewnątrz znajduje się płaski strop z fasetami. Polichromia na stropie jest z motywami roślinnymi, a w prezbiterium przedstawia Oko Opatrzności Bożej z Aniołami i czterech Ewangelistów. Wyposażenie stanowią: rokokowy ołtarz główny (1782 r.), dwa barokowe ołtarze boczne (II poł. XVII w.), rokokowa ambona (1782 r.), krucyfiks na belce (XVIII w.), drewniana chrzcielnica w stylu barokowym. Zespół kościoła tworzy wolnostojąca, drewniana dzwonnica konstrukcji słupowo-ramowej z 1775 r., z otworami w górnej części, zbudowana na rzucie kwadratu, z dachem namiotowym, krytym gontem.

Źródło: diecezjasandomierska.pl