Aeroklub Gliwicki
W obiekcie znajduje się sportowy basen o wymiarach 12,5 m × 25 m i głębokości od 1,1 m do 1,8 m, basenik rekreacyjny i do nauki pływania o wymiarach 9,2 m × 9,5 m i głębokości 0,8 m, fontanna, napowietrzane łóżka wodne, 3 jacuzzi z hydromasażem (dwa owalne, jedno kwadratowe) oraz zjeżdżalnia. Pływalnia oferuje także sauny i bawialnię.
Aeroklub jest określany czasem mianem latającego muzeum szybowców, a to ze względu na posiadanie w swojej flocie oprócz nowych szybowców bardzo licznej grupy szybowców zabytkowych, tak klubowych, jak i prywatnych, utrzymywanych w stanie gotowości do lotu. Można tutaj zobaczyć lub polecieć, na w wielu przypadkach jedynych egzemplarzach na świecie. Oprócz tego w działającym przy Aeroklubie Gliwickim warsztacie remontuje się szybowce konstrukcji drewnianej, jak również budowana była replika polskiego przedwojennego szybowca IS-A Salamandra. Przy Aeroklubie Gliwickim działa również Klub Miłośników Zabytkowych Szybowców zrzeszający entuzjastów i właścicieli starych patyków z Polski oraz świata. Ukoronowaniem jego działalności był zorganizowany w 2004 roku 32. Międzynarodowy Zlot Starych Szybowców na który przybyli uczestnicy wraz ze swymi szybowcami z 22 krajów między innymi z USA i Australii.
Źródło: wikipedia.pl
Zaraz po wyzwoleniu grupa działaczy i entuzjastów lotnictwa rozpoczęła działalność w zakresie sportów lotniczych na terenie miasta Gliwice oraz dawnego powiatu. 22 lipca 1949 roku w Gliwicach przy ulicy Dworcowej (1 Maja) została otwarta modelarnia lotnicza działająca pod egidą Ligi Lotniczej. Pierwszym instruktorem modelarskim był Otton Kłos. W skład ówczesnej Ligi Lotniczej wchodzili: mjr Gliszczyński (Prezes), Stankiewicz (Wiceprezes), Leonard Dąbrowski (Sekretarz). W 1953 roku kiedy Ligę Lotniczą włączono do Ligi Przyjaciół Żołnierza grupa działaczy sportu lotniczego, a także społeczeństwo gliwickie przystąpiło do odbudowy lotniska w Gliwicach. Odbudowano zniszczone lotnisko, hangary i budynki portowe.
Źródło: wikipedia.pl
