Pałac w Kłaninie

Pałac w Kłaninie – pałac znajduje się w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Krokowa, we wsi Kłanino. Obiekt wraz z parkiem i spichrzem został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa pomorskiego. Pałac wpisany do rejestru zabytków w 1972 roku pod pozycją 572 (poprzednio 440).

Pałac i folwark
Pałac jest murowany z cegły, otynkowany, założony na planie prostokąta z bocznymi skrzydłami, wieżą widokową (przed II wojną światową pałac posiadał dwie wieże) oraz tarasem na piętrze przy wschodniej elewacji. Wewnątrz pałacu znajduje się odrestaurowane wnętrze sieni gdańskiej z przełomu XVII i XVIII wieku z charakterystycznymi kręconymi, bogato zdobionymi schodami oraz barokową gdańską szafą. Klatka schodowa pochodzi z gdańskiej kamienicy przy ulicy Piwnej 8 (dawniej Jopengasse 8). W sieni jest także kominek zdobiony zabytkowymi kaflami z Delft z XVII wieku. Kafle zdobią też m.in. ściany klatki schodowej prowadzącej do piwnic. Sień ubarwiają dwa XIX-wieczne witraże odnalezione na strychu pałacu. W zachodniej części pałacu znajdują się dwie sale bankietowe, z których jedna jest zdobiona sztukateriami zaprojektowanymi przez André Lamberta twórcy projektu Muzeum Narodowego Szwajcarii w Bernie.

Kolejną obok pałacu historyczną budowlą jest wybudowany w XVIII w. kamienny spichlerz zachowany w doskonałym stanie użytkowym. Spichrz połączony jest z folwarczną wieżą ciśnień, która zaopatrywała w wodę pałac oraz całe gospodarstwo do początku lat pięćdziesiątych XX w.

Park
Obok pałacu jest ponad 2 ha park, w którym znajdują się rzadkie okazy drzew m.in. żywotnikowiec japoński, miłorząb dwuklapowy, cyprysiki czy świerk kaukaski. Sześć szczególnie cennych drzew zakwalifikowanych zostało jako pomniki przyrody. Do nich zaliczają się dwa ponad 300-letnie dęby, których obwód pnia wynosi ponad 4 m oraz ich rówieśniczka okazała lipa, której obwód wynosi blisko 4,5 m.

Park jest pozostałością po niemieckich właścicielach Kłanina - rodzinie von Grass. W okresie tym powstała także do dziś zachowana aleja lipowa prowadząca przez XIX-wieczną, stalową, ażurową bramę do rezydencji. Wewnątrz parku znajduje się altana z końca XIX w. Zbudowana jest na bazie konstrukcji szkieletowej, wypełnionej cegłą.

Źródło: wikipedia.pl