Przełęcz Komarnicka (662 m n.p.m.)

Przełęcz Komarnicka to przełęcz na wysokości 662 m n.p.m., w południowo-zachodniej Polsce w Sudetach Zachodnich, w Górach Kaczawskich.

Przełęcz położona jest w środkowo-południowej części Gór Kaczawskich, na zachód od wzniesienia Baraniec około 3,2 km na zachód od centrum Wojcieszowa.

Przełęcz Komarnicka położona jest między odchodzącym na północ grzbietem z wzniesieniami Barańca i Skopca po wschodniej stronie a Folwarczną po zachodniej stronie. Przełęcz stanowi wyraźne, rozległe siodło o łagodnych zboczach i nieco stromych podejściach, wcinające się w zieleńce i łupki zieleńcowe – przeobrażone skały pochodzenia wulkanicznego z okresu starszego paleozoiku, z wkładkami marmurów (wapieni krystalicznych). Obszar w otoczeniu przełęczy zajmują pola uprawne, nieużytki i łąki górskie. Dolną część północnego podejścia przełęczy oraz zachodnie skrzydło porastają lasy regla dolnego. Na podejściach przełęczy położone są źródła potoków górskich, Zimnej Szpary po północnej stronie i Komara po południowej stronie.

W sąsiedztwie Przełęczy Komarnickiej, po południowej stronie położone jest Komarno, którego zabudowania podchodzą pod samą przełęcz. Od tej miejscowości pochodzi nazwa przełęczy. Przez siodło prowadzi droga polna z Komarna do Wojcieszowa. Przełęcz stanowi punkt widokowy, z którego roztacza się panorama Rudaw Janowickich, Karkonoszy, Pogórza Kaczawskiego i Gór Ołowianych. Przez przełęcz przechodzi dział wodny, oddzielający dorzecza rzeki, Kaczawy i Bobru.

Na przełęczy znajduje się wykonana z pnia uschłej czereśni rzeźba Into the Blue Magdaleny Osak z 2013, obwieszona butami.

Źródło: wikipedia.pl