Ulica Pijarska w Krakowie

Nr 1. – gmach Komunalnej Kasy Oszczędności Powiatu Krakowskiego wybudowany w latach 1897-1899 przez Tadeusza Stryjeńskiego. Budynek jest siedzibą Banku PeKaO SA.
Nr 2. – Kościół Przemienienia Pańskiego i konwent oo. pijarów.
Nr 3. – Kamienica z Atlantami – powstała pod koniec XIX wieku.
Nr 5. – dom w którym mieszkał Juliusz Osterwa, aktor, reżyser, dyrektor Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie w latach 1932 – 1935. Informuje o tym tablica: W tym domu mieszkał Juliusz Osterwa, wielki artysta teatru, twórca "Reduty". 1885 – 1947.
Nr 7-9. Pałac Badenich – na rogu z ul. Sławkowską 32, został zbudowany pod koniec XIX wieku. Obecnie mieści się tutaj siedziba Centrum Badań nad Zadłużeniem i Rozwojem przy Uniwersytecie Jagiellońskim.
Pałac Czartoryskich (narożnik z ul. św. Jana nr 19) – zbudowany według projektu Alberta Bitnera i Zygmunta Hendla w latach 1879 – 1901 z połączenia trzech kamienic. Wraz z dawnym klasztorem Pijarów i Arsenałem Miejskim tworzy Muzeum Czartoryskich. Przebudowę pałacu i klasztoru na muzeum wykonano według projektów Maurycego Ouradou, również ganek łączący pałac z klasztorem jest jego autorstwa. Z trzech stojących niegdyś w tym miejscu kamienic najbardziej znaną jest często wymieniana w źródłach kamienica zw. "Na Chocimiu". Dom ten był budynkiem jednopiętrowym, z dłuższą elewacją od ul. Pijarskiej. Wejście główne, prowadzące przez sklepioną i wybrukowaną sień, znajdowało się od strony ul. św. Jana, na którą wychodziły też dwa okna pierwszego piętra. Wjazd na podwórze wiódł od strony ul. Pijarskiej. Cały budynek był podpiwniczony. W połowie XVI w. mieścił się w nim browar. Od ok. 1578 stanowił własność szpitala św. Ducha. Mieszkał w nim wówczas karczmarz Lenart Choczim – stąd nazwa kamienicy. W XVIII w. w domu "Na Chocimiu" mieściła się zapewne poczta, a następnie pełnił on już wyłącznie funkcje mieszkalne. "Stara Poczta" należała do szpitala św. Ducha aż do roku 1804. Po licznych licytacjach i zmianach właścicieli, kamienicę nabył w roku 1878 dyrektor krakowskiego teatru Stanisław Koźmian, który zamieszkał na pierwszym piętrze od strony ul. św. Jana. W oficynie, również na pierwszym piętrze, mieszkała natomiast znana ówczesna aktorka Antonina Hoffmann. Od Koźmiana dom nabył w roku 1886 ks. Władysław Czartoryski, lokując w nim swoje bogate zbiory muzealne. W swoim dotychczasowym kształcie budynek przestał istnieć w wyniku gruntownej przebudowy na przełomie XIX i XX wieku. Podczas prac budowlanych natrafiono w 1901 r. na pozostałości kadzi i koryt z dawnego browaru, które setki lat przeleżały w przepastnych piwnicach.
Nr 13. Hotel Francuski – na rogu z ul. św. Jana 32. Założony przez Aleksandra Rittermana hotel powstał na początku XX wieku (lata 1911 – 1912), po zburzeniu XV-wiecznej murowanej kamienicy, w której znajdowała się karczma i browar. W 1919 roku w hotelu został powołany do życia Komitet Udziału Polski w Igrzyskach Olimpijskich, obecnie Polski Komitet Olimpijski, wydarzenie upamiętnia znajdująca się przy wejściu tablica.
Arsenał Miejski – zbudowany w 2 połowie XVI wieku z łamanego piaskowca. Służył jako skład strzelb, dział i prochu. Pod koniec XIX wieku budynek został przekazany przez władze gminy miasta Krakowa rodzinie Czartoryskich. Obecnie mieści się w nim ekspozycja części zbiorów Muzeum Książąt Czartoryskich.

Źródło: wikipedia.pl