Cerkiew pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Lublinie
A/813 z 31.03.1981
![](/data/thumbs/places/0/72/7267/1200x800/muzeum_wsi_lubelskiej_skansen_-_29.jpg)
![](/data/thumbs/places/0/72/7267/300x300/a813_muzeum_wsi_lubelskiej_-_teren_skansenu_18.jpg)
![](/data/thumbs/places/0/72/7267/300x300/cerkiew_greckokatolicka_skansen_lublin.jpg)
![](/data/thumbs/places/0/72/7267/300x300/lublin_skansen__22rugvdl.jpg)
![](/data/thumbs/places/0/72/7267/300x300/lublin_skansen_2018_p02_church_of_the_nativity_of_the_virgin_mary.jpg)
Cerkiew z Tarnoszyna znajdująca się w Muzeum Wsi Lubelskiej jest jedyną spośród cerkwi translokowanych do muzeów skansenowskich w Polsce, której przywrócono funkcję kultową. Będąc obiektem muzealnym jest jednocześnie świątynią Greckokatolickiej Parafii w Lublinie pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny.
Cerkiew znajdująca się w lubelskim skansenie została wybudowana w 1759 r. w miasteczku Uhrynów (w II Rzeczypospolitej był to pow. sokalski woj. lwowskiego). W latach 1904-1906 przeniesiono ją do wsi Tarnoszyn (obecnie pow. Tomaszów Lubelski). Następnie z Tarnoszyna została translokowana do Muzeum Wsi Lubelskiej.
Jest to drewniany budynek pokryty gontem o trójczłonowej bryle z 3 kopułami. Trójdzielny z przedsionkiem, nawą i prezbiterium na osi oraz dwoma zakrystiami po obu stronach prezbiterium. Założenia ekspozycji w możliwym zakresie nawiązują do sytuacji wyposażenia cerkwi tarnoszyńskiej ok. 1939 roku. W muzealnej aranżacji wnętrza cerkwi wykorzystano nieliczne zachowane zabytki z Tarnoszyna. Większość eksponatów pochodzi z innych świątyń greckokatolickich Polski południowo-wschodniej. Wystrój prezbiterium najdokładniej odwzorowuje wnętrze tarnoszyńskie. Wobec szczątkowego zachowania się oryginalnego ikonostasu tarnoszyńskiego z pocz. XX w., we wnętrze wkomponowano ikonostas z 2 poł. XVIII w. ze zniszczonej cerkwi w Teniatyskach, wykonany prawdopodobnie przez malarzy tzw. szkoły żółkiewskiej.
Źródło: skansen.lublin.pl