Ogród Botaniczny Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
Ogród Botaniczny Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej powstał 23 lutego 1965 roku na lubelskim Sławinie.
Lokalizacja
Ogród położony jest w północno-zachodniej części Lublina w dzielnicy Sławin przy skrzyżowaniu ulicy Sławinkowskiej, al. Solidarności i al. Warszawskiej. W związku z przebudową tych dwóch ostatnich od 2014 roku dostępne jest tylko wejście od strony ul. Willowej (po zakończeniu remontu wejścia od strony skrzyżowania nie uruchomiono ponownie).
Idea utworzenia Uniwersyteckiego Ogrodu Botanicznego w Lublinie zrodziła się w 1944 roku. Profesorowie Józef Motyka oraz Adam Paszewski utworzyli komisję, która sprawowała pieczę nad realizacją projektu jego utworzenia na terenie majątku Sławinek. Początkowo, w oczekiwaniu na akceptację lokalizacji ogrodu, w ramach Planu Wielkiego Lublina, utworzono na terenie miasteczka uniwersyteckiego „Ogród dendrologiczny” tzw. „stary botanik”, a dzisiejszy park Akademicki. Intensywne starania Kazimierza Bryńskiego o uzyskanie gruntów na Sławinku zaowocowały i uczelnia w 1958 roku uzyskała prawo własności do powierzchni liczącej 13 hektarów. Jednak budowa Ogrodu Botanicznego przybrała realne kształty, dopiero kiedy Rektorem Uczelni został prof. Grzegorz Leopold Seidler.
W latach 1964–1970 powstały zasadnicze zręby dzisiejszego Ogrodu. Teren został ogrodzony, powstał budynek administracyjno-gospodarczy z kotłownią oraz szklarnie o powierzchni blisko 1000 m². Powstały również zbiorniki wodne i urządzenia do spiętrzania wody. Autorami wstępnej koncepcji zagospodarowania Ogrodu byli architekci Oskar i Zofia Hansenowie z Krakowa przy konstruktywnej współpracy z dr Marią Petrowicz i doc. Dominikiem Fijałkowskim. W tym okresie powstały działy roślinne o charakterze systematycznym, użytkowym, ozdobnym i ekologicznym. W 1964 roku Tadeusz Petrowicz, który w przejął po Kazimierzu Bryńskim funkcję kierownika organizacyjnego, zajął się sprawami związanymi z budową i organizacją zaplecza gospodarczego. Projektowaniem i wykonywaniem nasadzeń kierował natomiast bezpośrednio prof. Dominik Fijałkowski przy znaczącym udziale dr Marii Petrowicz i dr Kazimierza Kozaka. Utworzono kolejne działy Ogrodu – Systematyki Roślin, Arboretum, Rośliny Użytkowe, Rośliny Ozdobne, Alpinarium, Rośliny Tropikalne i Subtropikalne, Flory Polski, Płd. i Płd.-Wsch. Europy oraz dzisiaj już nieistniejące Ameryki Północnej i Azji.
23 lutego 1965 roku uznaje się za początek istnienia Ogrodu, kiedy to Senat Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, w ramach Katedry Systematyki Roślin powołał jednostkę organizacyjną pod nazwą Ogród Botaniczny.
W 1970 roku kierownictwo Ogrodu przejął dr Kazimierz Kozak, staraniem którego teren Ogrodu został powiększony do 25 ha. W kolejnych latach trwały intensywne prace zmierzające do zakończenia pierwszego etapu organizacji i otwarcia Ogrodu dla publiczności, które miało miejsce 30 kwietnia 1974 roku.
W 1995 roku dyrektorem Ogrodu został dr inż. Maciej Kwiatkowski. Wprowadzono zmiany w sposobie ekspozycji ogrodowych z uwzględnieniem form architektury i krajobrazu, uzupełniono informację dla zwiedzających oraz dokonano szereg inwestycji i remontów zmieniających wygląd Ogrodu.
W październiku 2009 roku wichura i śnieg poczyniły dużo szkód w Ogrodzie. Zniszczone zostały cenne okazy, inne jak miłorząb mocno ucierpiały.
Źródło: wikipedia.pl
