Panieńskie Skały w Lwówku Śląskim
Panieńskie Skały – formacja skalna oraz obszar Natura 2000 (kod PLH020009) w Lwówku Śląskim w województwie dolnośląskim. Wśród skał znajdowało się jedno z dwóch w Polsce stanowisko włosocienia delikatnego.
Położenie
Panieńskie Skały znajdują się na południowo-wschodnim zboczu Szpitalnej Góry, we wschodniej części Niecki Lwóweckiej. Dolina Srebrnej oddziela je od Lwóweckich Skał, z którymi tworzą największy zespół skalny na Pogórzu Izerskim. Skałki leżą średnio na wysokości 240–255 m n.p.m. Od południa i wschodu graniczą z zabudowaniami mieszkalnymi przy ulicy Polnej. Po zachodniej stronie skał rośnie las komunalny. Nieopodal przebiega niebieski szlak turystyczny z Lwówka Śląskiego do Lubomierza.
Obszar Natura 2000
Decyzją Komisji Europejskiej z 13 listopada 2007, która weszła w życie w lutym 2008, został zatwierdzony obszar mający znaczenie dla Wspólnoty sieci Natura 2000. Pierwotnie obejmował on 9,9 ha. W 2008 jego powierzchnia została zwiększona do 11,5 ha. Większość obszaru ostoi zajmowały wówczas pola uprawne i łąki, ciągnące się na północ od skał. W 2012 tereny te zostały wyłączone spod ochrony. Na mocy rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 21 grudnia 2016 (weszło w życie w marcu 2017) zatwierdzono specjalny obszar ochrony siedlisk o powierzchni 1,06 ha.
Źródło: wikipedia.pl
W przykrytej skałą szczelinie znajdują się naprzeciw siebie dwa znaki przypisywane walończykom - poszukiwaczom minerałów z XI–XII wieku. Według legend, miały się w niej ukrywać podczas wojen husyckich kobiety i dziewczęta z Lwówka. Na ich pamiątkę nazwano szczelinę Panieńską Izdebką (niem. Jungfernstübchen). Stąd wzięła się też nazwa dla całej formacji skalnej. Napis „Jungfernstübchen” wykuty w przykrywającej szczelinę skale częściowo przetrwał do naszych czasów. W kronikach opisano podziemny korytarz, częściowo służący do odprowadzania wody, idący stąd w kierunku Radłówki. Przed II wojną światową Panieńskie Skały były pomnikiem przyrody i miejscem chętnie odwiedzanym przez turystów i mieszkańców Lwówka.
Źródło: wikipedia.pl
