Kamienica secesyjna w Mikołowie

Kamienica pod numerem 10 w narożu dzisiejszych ulic: Jana Pawła II i Stefana Okrzei należy do najładniejszych w centrum miasta Mikołowa i w samym mieście. Wzniesiono ją z cegły pełnej. Na elewacjach widoczna jest cegła klinkierowa koloru białego; budowla jest podpiwniczona. Elewacje posiadają całkiem ciekawe zdobienia, chociaż jak na secesję, jest skromna w ich ilościach. Chyba do najciekawszych należą głowy satyrów [grecki bożek płodności i urodzaju] ozdabiające wykusze, na których umieszczono balkony.

Jeden z wykuszy z balkonem posiada coś w rodzaju „ściany szczytowej”, która zwykle jest zakończeniem wysuniętej części budynku, czy też ściany frontowej. W wykuszach osadzone są okna, które okalają skromnie zdobione obramienia.

Część tzw. „narożna” kamienicy, która jakby była łącznikiem pomiędzy skrzydłami lewym i prawym budynku, zakończona jest drewnianą „czapą” w kształcie kopuły z oknami w kształcie „rybiego oka”. Poniżej widoczna jest także weranda, zamknięta drewnianą płyciną wokół okna tworzącą zdobienie otworu okiennego. W tejże części kamienicy widoczne jest wejście do lokalu, który od początku istnienia kamienicy był przeznaczony na działalność gospodarczą.

Otwór wejściowy jest ozdobiony motywami roślinnymi, a nad nim widoczne jest sklepienie tzw. „półokrągłe”. Na dolnej kondygnacji (parter) widoczne jest boniowanie, charakterystyczne dla stylu klasycystycznego lub neoklasycystycznego, a nieco niżej ciekawym zdobieniem elewacji kamienicy są cokoliki, zaokrąglone, miejscami stykające się z poziomem gruntu.

Źródło: polskaniezwykla.pl