Wylot podziemnych tuneli w Mysłowicach

Budynek jednego z mysłowickich liceów stojących przy placu Wolności został wybudowany w latach 1902-04 według projektu wrocławskiego architekta M. Förstera, w stylu eklektycznym z elementami neoromanizmu niderlandzkiego. Jest to budynek murowany z cegły, osadzony na fundamentach ceglanych, podpiwniczony, z wysokim przyziemiem, na planie litery “L”, przekryty dachami o dwóch i trzech połaciach pokrytym dachówką typu karpiówka.

Bryła szkoły jest zwarta, harmonijna, dostosowana wysokością do sąsiadującego budynku ratusza, z zaakcentowanym narożnikiem w postaci pseudoryzalitu (od strony placu Wolności) zwieńczonego ścianą szczytową. Wysokie przyziemie budynku zostało obłożone okładziną kamienną, tworzącą tzw. boniowanie. Otwory wejściowe i okienne przyziemia zamknięte są łukami akcentowanymi promieniście, które tworzą tzw. klińce. Przyziemie oddziela od elewacji profilowany gzyms.

Okna osadzone są w otworach okiennych w grupach po trzy. Ozdobiono je obramieniami (na pierwszej i drugiej kondygnacji od strony placu Wolności i ulicy Strażackiej), a okna w czwartej kondygnacji dodatkowo oparte są na gzymsie podokiennym. W czwartej kondygnacji, na tzw. osi pseudoryzalitu osadzono okno z witrażem od auli, ale witraż nie zachował się do czasów obecnych - w obramieniu wykonanym z ciosów i klińców. Na samym szczycie ściany szczytowej widoczny jest herb Mysłowic.

Ściana szczytowa jest rozczłonkowana. Przedstawia cechy neorenesansu z podziałem na geometryczny, zbliżony do ornamentu okuciowego. Na środku dachu korpusu budynku, na kalenicy osadzono wieżyczkę na planie ośmioboku przekrytą cebulastym dachem, zwieńczoną iglicą. Przed nią widoczna jest wydłużona lukarna z pięcioma prostokątnymi okienkami, flankowana dwiema niskimi wieżyczkami przekrytymi cebulastymi hełmami.

Źródło: polskaniezwykla.pl