Kaplica pw. Narodzenia Pana Jezusa w Myszkowie-Mijaczowie

Kaplica pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny związana jest z parafią pw. św. Stanisława oraz – obecnie – z parafią pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Istniała ona już w 1790 r. w jednym z pokojów dworskich w pałacu Joachima Borowskiego, dziedzica Mijaczowa. Już wówczas można było w niej odprawiać msze św. Ponownie kaplica została konsekrowana w 1828 r. przez przeora leśniowskiego o. Macieja Cichockiego i w tymże roku otrzymała nowe pozwolenie na sprawowanie w niej eucharystii. Po rozebraniu pałacu Borowskich w poł. XIX w., pozostała po nim jedynie piwnica oraz właśnie kaplica, która od tamtego czasu jest obiektem wolnostojącym. W 1907 r. ówczesny właściciel dóbr mijaczowskich, Bauerertz, wyraził zgodę, by służyła ona mieszkańcom Myszkowa. Praktycznie więc, od 1911 r. pełniła ona funkcję kościoła parafialnego nowo powstałej parafii pw. św. Stanisława Biskupa Męczennika w Myszkowie. Mimo zaprzestania sprawowania w niej liturgii, którą przeniesiono do budującego się nowego kościoła, mieszkańcy Mijaczowa nadal gromadzili się w niej na nieszpory niedzielne, nabożeństwa majowe, czerwcowe i październikowe.

16 sierpnia 1969 r. Kuria Diecezjalna mianowała ks. Mariana Skoczowskiego wikariuszem terenowym odpowiedzialnym za duszpasterstwo w kaplicy w Mijaczowie, obejmujące wiernych tej dzielnicy, łącznie z prawem błogosławienia związków małżeńskich. Dnia 25 wrzenia 1973 r. wikariuszem terenowym został ks. Marian Kuzia. Wkrótce przeprowadził on kapitalny remont kaplicy wygospodarowując w jej podziemiach dwa pomieszczenia, w których mogli przebywać wierni w czasie mszy św., nie mieszczący się w dotychczasowej kaplicy „na górze”. 24 sierpnia 1976 r. ks. biskup Stefan Bareła erygował w Mijaczowie ekspozyturę z prawami parafii. Na fali pewnej swobody religijnej po zrywie „Solidarności” w sierpniu 1980 r. ks. biskup Stefan Bareła 8 grudnia 1980 r. podniósł ekspozyturę do godności parafii wyłączając jej teren z parafii pw. św. Stanisława BM. Pierwszym proboszczem został dotychczasowy ekspozyt – ks. Marian Kuzia. W kolejnych latach, przy olbrzymiej determinacji tegoż proboszcza, udało się mu uzyskać pozwolenie na budowę domu parafialnego, w którym znalazły miejsce: obszerna kaplica mszalna, sale katechetyczne i mieszkania dla księży. Budowę tę zakończył w 1988 r. W 1989 r. z kolei proboszcz uzyskał zgodę na budowę nowego kościoła, do której bezzwłocznie przystąpił. Świątynia ta wzniesiona został wg projektu mgr inż. arch. Zygmunta Fagasa. W 1996 r. w uroczystość odpustową ku czci Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, arcybiskup ks. Stanisław Nowak dokonał poświęcenia nowego kościoła, który od tej pory pełni funkcje świątyni parafialnej.

W rok później przeprowadzone zostały prace remontowo-adaptacyjne w zabytkowej kaplicy. Otrzymała ona wówczas tytuł kościoła pw. Narodzenia Pana Jezusa i stała się z dniem 8 września 1997 r. kościołem Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu. W jej dolnych pomieszczeniach urządzono kaplicę przedpogrzebową.

Źódło: peuk.fiiz.pl