Kościół pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy

Teren pod budowę kościoła wydzieliło hrabiostwo Raczyńskich oraz sfinansowło jego powstanie.

Maleńki kościół mieści się w lesie sosnowym. Zbudowano go z białego kamienia. Ma charakterystyczny stromy dach – stąd zwany alpejskim, pokryty czerwoną dachówką falistą. Kościół posiada niższą sklepioną absydę półkolistą pokrytą daszkiem z cynkowej pomiedziowanej blachy, przylegającą od zachodu jednookienną zakrystię oraz drewnianą wieżyczkę kopulastą pokrytą miedzią.

Sklepienie nad nawą i zakrystią zbudowano z desek, położonych na szeregu poprzecznych belek, podłogę z cementu, a w prezbiterium i zakrystii z dębowej kostki. Nawa jest oświetlona pięcioma podłużnymi (szóste ślepe) witrażowymi oknami, a prezbiterium dwoma mniejszymi. Chór zbudowano z drzewa z wejściem po drewnianych schodkach z okienkiem na południe, wsparty na dwóch okrągłych filarach kamiennych. Prezbiterium oddzielono od nawy żelazną balustradą i ustawiono w nim dębowy ołtarz z wyjściem po dwóch stopniach, a na wnęce ściany północnej umieszczono prowizoryczny obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy namalowany na drzewie przez Rogera Hr. Raczyńskiego.

W 1957 roku utworzono w Żarkach-Letnisku parfię i od tamtej pory, dzięki staraniom kolejnych proboszczów i zaangażowaniu mieszkańców, nastąpił dalszy jej rozwój. Obecny kompleks sakralny składa się z plebanii, kościoła „Alpejczyka”, dzwonnicy z polowym ołtarzem i kamiennej groty maryjnej tworząc kameralny zespół architektoniczny.

Zanim kościół wyposażono w niezbędne akcesoria liturgiczne, wierni słuchali mszy św. nadawanej przez polskie radio. W głównych drzwiach kościoła na uwagę zasługuje zamek z ozdobną klamką, wykonany w 1935 roku przez Bronisława Kobyłeckiego – kowala zatrudnionego do 1945 roku w dobrach hrabiostwa Raczyńskich.

Źródło: peuk.fiiz.pl