Kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Niemodlinie

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicki kościół parafialny położony jest przy ulicy Rynek 29 w Niemodlinie. Kościół należy do parafii Wniebowzięcia NMP w Niemodlinie w dekanacie Niemodlin, diecezji opolskiej. Dnia 30 lutego 1958 roku, pod numerem 300/58, świątynia została wpisana do rejestru zabytków województwa opolskiego.

Kościół jest murowany z cegły z użyciem zendrówki i kamienia w przyziemiu (w prezbiterium widoczny układ cegieł wendyjski, a w nawie u wieży układ polski). Z wyjątkiem wieży i ściany zachodniej jest otynkowany. Na zewnątrz opięty jest szkarpami uskokowymi, charakterystycznymi dla stylu gotyckiego. Ściany prezbiterium rozczłonkowane są pilastrami, nawy filarami przyściennymi. Prezbiterium nakryte jest sklepieniem kolebkowo-krzyżowym z dekoracyjnymi żebrami stiukowymi z XVI wieku, a nawa, sklepieniem kolebkowym z lunetami. Nawa jest szersza i wyższa niż prezbiterium, posiada cztery przęsła. Do kościoła prowadzą dwie kruchty: główna - większa od zachodu i mniejsza od południa. Od zachodu znajduje się przybudówka za schodami na chór muzyczny i wieżę z 1950 roku. W prezbiterium znajdują się sedilia gotyckie, prawdopodobnie z XIV wieku, zamknięte trzema trójlistnymi łukami nadwieszonymi na kamiennych wspornikach. W wieży wiszą 3 dzwony, w tym jeden renesansowy z napisem minuskulnym z 1522 roku, pochodzący z rozebranego drewnianego kościoła w Rogach, dwa pozostałe ferrytowe pochodzą z 1960 roku. We frontonie wieży przez liczne fikcyjne okna, architekt chciał zapewne wyrazić treść słów Pana Jezusa "W domu Ojca mego mieszkań jest wiele." J 14.2. Niemodliński kościół jest orientowany, wzniesiony w stylu gotyckim z przekształceniami barokowymi. W prezbiterium znajduje się ołtarz główny z obrazem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny z fragmentami regencyjnymi, rokokowymi, a także dwie rzeźby św. Piotra i Pawła. Obecny ołtarz główny został ufundowany w 1822 roku. Fundatorami byli hrabia Fryderyk Praschma, proboszcz Ilgner, częściowo skorzystano także z fundacji hrabiny Joanny Praschma. Centralnym elementem ołtarza jest obraz Matki Bożej Wniebowziętej. Jest to kopia obrazu Guida Reniego. Namalowany przez Molitora z Düsseldorfu - przedstawia Madonnę, która w otoczeniu aniołów wciąga do nieba członków rodziny hrabiowskiej. Ołtarze boczne późno barokowe z XVIII wieku. W lewym znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca nawiedzenie św. Elżbiety oraz rzeźby św. Anny i Joachima, w prawym ołtarzu także płaskorzeźba – Chrystusa ukrzyżowanego oraz rzeźby św. Marii Magdaleny i setnika. W kaplicy południowej ołtarz regencyjny z akantową dekoracją snycerską oraz rzeźbami św. Antoniego (z lewej), św. Hieronima (w środku) oraz św. Franciszka (z prawej). W środku ołtarza obraz apoteozy św. Anny oraz owalny obraz św. Apolonii. Na sąsiedniej ścianie obraz Złożenie do grobu z około 1800 roku. W kaplicy północnej ołtarz późnobarokowy z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej. W tejże kaplicy mieszczą się zabytkowe rzeźby barokowo-ludowe z XVIII wieku (Chrystusa Frasobliwego oraz Matki Boskiej Bolesnej). W nawie głównej znajdują się rzeźby: św. Jana Nepomucena (XVIII-XIX wiek), oraz Chrystusa. W kościele znajduje się barkowa ambona z XVIII wieku, naprzeciw której znajduje się rzeźba św. Franciszka lub św. Rocha. W 1891 roku hrabia Fryderyk z okazji srebrnego jubileuszu swojego małżeństwa ofiarował kościołowi kosztowną monstrancję. W 1899 roku kościół odmalowano. W 1909 roku zostały odnowione organy przez Hugona z Wrocławia. W nawie bocznej znajduje się pamiątkowa tablica ku czci zabitych żołnierzy AK i ludności z kresów dawnej RP, ufundowana w 1990 roku. Czytamy na niej: „Pomordowanym mieszkańcom Wołynia, ofiarom deportacji, rzezi i obozów, żołnierzom 27 Wołyńskiej Dywizji Armii Krajowej, Obrońcom Przebraża i okolic, za patriotyczną postawę w ratowaniu życia Polaków na Wołyniu w latach 1939-44. Rodacy Ziemi Wołyńskiej. Niemodlin 1990 r.” Od zewnątrz w południowej ścianie prezbiterium znajduje się ogrójec z barokowymi rzeźbami z XVIII wieku modlącego się Chrystusa i apostołów. Kościół od strony północnej i wschodniej otoczony jest murem ceglanym uzupełnionym kamiennym pochodzącym z XVIII wieku. Na placu przed kościołem znajduje się zabytkowa kuta latarnia z początku XX wieku.

Źródło: wikipedia.pl