Kościół pw. NMP Wniebowziętej w Nowym Wiśniczu
A-184 z 20 kwietnia 1970
![](/data/thumbs/places/1/38/13882/1200x800/615151_kosciol_nowy_wisnicz_pow__bochenski_gm__nowy_wisnicz_3.jpg)
![](/data/thumbs/places/1/38/13882/300x300/kosciol_parafialny_p_w__wniebowziecia_nmp__1620_widok_od_wschodu.jpg)
![](/data/thumbs/places/1/38/13882/300x300/zespol_kosciola_parafialnego_p_w__wniebowziecia_nmp_06.jpg)
![](/data/thumbs/places/1/38/13882/300x300/615151_kosciol_nowy_wisnicz_pow__bochenski_gm__nowy_wisnicz_2.jpg)
![](/data/thumbs/places/1/38/13882/300x300/615152_plebania_nowy_wisnicz_pow__bochenski_gm__nowy_wisnicz_1.jpg)
![](/data/thumbs/places/1/38/13882/300x300/kosciol_parafialny_p_w__wniebowziecia_nmp__1620.jpg)
![](/data/thumbs/places/1/38/13882/300x300/615151_kosciol_chor_nowy_wisnicz_pow__bochenski_gm__nowy_wisnicz_8.jpg)
![](/data/thumbs/places/1/38/13882/300x300/kosciol_parafialny_p_w__wniebowziecia_nmp__1620_plebania.jpg)
![](/data/thumbs/places/1/38/13882/300x300/615151_kosciol_nowy_wisnicz_pow__bochenski_gm__nowy_wisnicz_7.jpg)
![](/data/thumbs/places/1/38/13882/300x300/nowy_wisnicz_kosciol_3.jpg)
![](/data/thumbs/places/1/38/13882/300x300/nowy_wisnicz_-_dzwonnica_i_ogrodzenie_z_bramka_przy_kosciele_parafialnym_pod_wezwaniem_wniebowziecia_najswietszej_marii_panny_al01.jpg)
![](/data/thumbs/places/1/38/13882/300x300/nowy_wisnicz_-_ogrodzenie_przy_kosciele_parafialnym_pod_wezwaniem_wniebowziecia_najswietszej_marii_panny_al01.jpg)
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – zabytkowy, rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w Nowym Wiśniczu w powiecie bocheńskim województwa małopolskiego.
W skład zespółu zabytkowych obiektów wchodzą: kościół, plebania, cmentarz kościelny, dzwonnica oraz ogrodzenie z 2 bramkami.
Architektura
Kościół murowany z kamienia, oszkarpowany, orientowany wczesnobarokowy. Prezbiterium w formie półkolistej apsydy otoczone półkolistym obejściem, w którym znajduje się zakrystia i skarbiec. Korpus nakryty kolebkowym, tunelowym sklepieniem. Od strony północnej w połowie XVIII wieku dobudowano przybudówkę. Plac kościelny wraz z plebanią otoczony jest murem z dwoma kruchtami i kamienną dzwonnicą z trzema dzwonami.
Wyposażenie wnętrza jest jednolite barokowe, pochodzi głównie z II poł. XVII wieku:
- polichromia wnętrza wykonana przez A. Marczyńskiego w 1962 roku;
- ołtarz główny barokowy z II poł. XVII wieku;
- tabernakulum drewniane, złocone o formie świątyni, z około 1620 roku;
- cztery ołtarze boczne z II poł. XVII wieku;
- ambona, prospekt organowy, konfesjonały i ławy jednolite z II poł. XVII wieku;
- stalle z 1671 roku;
- chrzcielnica mosiężna z pokrywą drewnianą z XVII wieku (zobacz);
- krzyż w tęczy podtrzymywany przez putta;
- sedilia w prezbiterium z 3 ćwierćwiecza XVII wieku;
- marmurowe i brązowe epitafia;
- obrazy: Ścięcie św. Jana Chrzciciela, św. Józef, św. Sebastian z XVII wieku;
- pieta w bocznej kaplicy Miłosierdzia Bożego;
- obraz autorstwa Stanisława Klimowskiego z 1925 roku.
Plebania
Budynek fundacji Lubomirskich, wybudowany jednocześnie z kościołem, wczesnobarokowy, murowany, piętrowy z kwadratową wieżą z boku. Na plebanii znajduje się obraz Jana Matejki Wskrzeszenie Łazarza.
Źródło: wikipedia.pl
Świątynia wybudowana w latach 1618–1621 przez Stanisława Lubomirskiego, założyciela miasta i z jego fundacji, według projektu Macieja Trapoli. Kościół konsekrował w 1647 roku biskup Wojciech Lipnicki. W 1863 roku spłonął dach, który w 1867 odnowiono.
Źródło: wikipedia.pl