Muzeum Powiatowe w Nysie
Muzeum Powiatowe w Nysie – muzeum położone w Nysie. Placówka jest jednostką organizacyjną powiatu nyskiego, mieści się w gmachu nyskiego Pałacu Biskupiego.
Aktualnie w muzeum prezentowane są następujące ekspozycje stałe:
- archeologiczna pt. „Pradzieje ziemi nyskiej”, zawierająca eksponaty pochodzące z wykopalisk z okolic Nysy, Otmuchowa, Paczkowa, Wójcic i Radzikowic, datowane począwszy od paleolitu po wcześnie średniowiecze.
historyczne: - „Kultura materialna ziemi nyskiej”, prezentująca eksponaty pochodzące z okresu od XIII do XVI wieku,
- „Sztuka i rzemiosło artystyczne od XVI do XIX wieku”, na którą składają się meble oraz rzemiosło artystyczne z tego okresu,
- „Nyskie rzemiosło artystyczne i pamiątki miejskie”, prezentująca miejscowe wyroby rzemieślnicze oraz dokumentująca działalność nyskich cechów,
- „Militaria” – kolekcja broni białej, palnej i uzbrojenia z okresu od końca XV do początków XX wieku oraz prezentacja dziejów nyskich fortyfikacji,
- „Procesy czarownic na pograniczu nysko-jesenickim”, ukazująca historię tego procederu począwszy od XV po XVII wiek,
- „Za progiem mieszczańskiego domu w Nysie 1860-1960”, prezentująca życie codzienne mieszkańców miasta w XIX i XX wieku,
- sztuki, obejmująca malarstwo obce z okresu od XV do XIX wieku, zawierająca m.in. dzieła malarzy holenderskich i flamandzkich (Pieter Aertsen, Bartholomeus van der Helst, Anthonie Palamedesz, Otto van Veen), niemieckich (warsztat Lucasa Cranacha Starszego) oraz włoskich (Francesco Bassano, Francesco Francia, Carlo Portelli, Innocenzo Francucci, Girolamo Sicciolante).
Muzeum jest obiektem całorocznym, czynnym z wyjątkiem poniedziałków. Wstęp jest płatny, z wyjątkiem śród (wstęp bezpłatny).
Źródło: wikipedia.pl
Pierwsze muzeum w Nysie powstało w 1897 roku z inicjatywy Towarzystwa Sztuki i Starożytności w Nysie (Kunst- und Altertumsverein in Neisse). Opiekę nad placówką – działającą jako Muzeum Sztuki i Starożytności – objęli biskupi wrocławscy, a na siedzibę przeznaczono budynek dawnej komendantury garnizonu nyskiego (od 1916 roku muzeum zajmowało cały obiekt). Zbiory przedwojennego muzeum liczyły około 33 tysięcy eksponatów, a od 1932 roku przy placówce działał na Górnym Śląsku warsztat konserwacji zabytków.
Podczas II wojny światowej trudności finansowe i organizacyjne Towarzystwa doprowadziły do przekazania muzeum miastu. Wobec nadciągającej ofensywy radzickiej część eksponatów zabezpieczono i wywieziono do Domaszowa koło Jesenika (Czechy) oraz do Przełęku. Eksponaty, które pozostały w gmachu muzeum zostały zniszczone w wyniku pożaru w marcu 1945 roku.
Po zakończeniu działań wojennych przystąpiono do ponownej organizacji muzeum. Udało się sprowadzić zbiory z terenów Czechosłowacji, ekspozycję uzupełniono o zabytki z nyskich kościołów. Pierwszą wystawę zorganizowano w 1947 roku, a nową siedzibą placów został budynek dawnej kliniki chirurgicznej przy ul. Marcinkowskiego 1. Opiekę nad muzeum sprawowały: Zarząd Miejski (do 1949 roku), Muzeum Górnośląskie w Bytomiu (1949–1951), Muzeum Śląskie we Wrocławiu (1951–1957) oraz Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu (od 1957). w tym okresie zbiory muzeum wzbogaciły się o szereg eksponatów archeologicznych, odkrytych w trakcie odbudowy miasta ze zniszczeń wojennych. W 1984 roku muzeum przeniosło się do swej obecnej siedziby – Pałacu Biskupiego biskupów wrocławskich.
Źródło: wikipedia.pl
