Mury obronne w Opolu

Mury obronne wzniesiono  za panowania księcia Bolesława I, w ok.1285 roku. Otaczały one teren dzisiejszego Starego Miasta. 
Dla wzmocnienia funkcji obronnej murów zbudowano baszty. Baszta Wilk wznosiła się przy Targu Sukienniczym, dzisiejszym Małym Rynku. Jej resztki widoczne są do dnia dzisiejszego na dziedzińcu Klasztoru Sióstr De Notre Dame przy Małym Rynku. Z kolei baszta Bocianie Gniazdo stała przy bramie Gosławickiej, tj. przy wylocie dzisiejszej ulicy Osmańczyka. Baszta Barbary (Barborka) stała przy kościele św. Krzyża ( jej zarys  został częściowo zrekonstruowany podczas prac konserwatorskich).

Dla celów komunikacyjnych w murach wybudowano bramy. Opole miało ich pięć:

• Brama Bytomska, zwana też Groszowicką lub Krakowską. Była to największa z bram miejskich. Była ona „sprzężona" z barbakanem. Stała od strony południowej, mniej więcej na skrzyżowaniu ulic Krakowskiej i Zwierzynieckiej.
• Brama Gosławicka, zwana też Górną. Stała przy zamku górnym, tj. od strony wschodniej.
• Brama Biskupia, zwana też Mikołajską. usytuowana była przy kolegiacie św. Krzyża. Była
  od strony północnej miasta.
• Brama Odrzańska, zwana też Wrocławską lub Nyską znajdowała się przy moście miejskim
  na Odrze.
• Brama Zamkowa stała przy klasztorze Franciszkanów..

Mury obronne przechodziły różne koleje losu i tak np. w roku 1497 Bramę Biskupią zamurowano po przewiezieniu przez nią zwłok zamordowanego w Nysie księcia Mikołaja II. W wieku XVI mury naprawiano, ale mimo to w roku 1583 część murów rozpadła się. W roku 1588 mury pokryto gontem a wieże dachówką.
Obecnie mury można zobaczyć we fragmentach tj. przy ul. Kolegiackiej, ul. Bladego, ul. Łangowskiego, ul. Omańczyka oraz wzdłuż kanału Młynówka od strony Starego Miasta

Źródło: visitopolskie.pl