Kościół ewangelicki Zbawiciela w Opolnicy
W latach 1864–1865 na miejscu starego ewangelicy wybudowali nowy luterański kościół pod wezwaniem Zbawiciela. Jest to budowla murowana, utrzymana w stylu neogotyckim.
Wyposażenie kościoła pochodzi z czasów jego budowy: neogotycki ołtarz, ambona, chrzcielnica i neoklasycystyczne organy wykonane przez Gottfrieda Riemera z Brzegu.
Obok kościoła znajduje się epitafium Otylii Marii Frost de domo Bormann ur. 28.04.1820 i zmarłej 01.05.1846 w Opolnicy.
W Opolnicy znajduje się także cmentarz ewangelicki (pochówki odbywały się do lat 60. XX w.). Niestety został on prawie doszczętnie zdewastowany przez napływowych mieszkańców.
Przed II wojną światową w Opolnicy działał ewangelicki dom wypoczynkowy dla diakonis, zwany domem Jadwigi. W późniejszym czasie dom funkcjonował jako Ośrodek Wypoczynkowy „Złota Jabłoń”.
Źródło: wikipedia.pl
W oddzielających Kotlinę Kłodzką od reszty Śląska Górach Bardzkich, na wysokim brzegu Nysy Kłodzkiej (ok. 2 km na SW od Barda) rozciąga się wieś Opolnica wzmiankowana już w 1290 r. jako Gerardestorph. Ta oraz późniejsze nazwy wsi (Villa Gerhardi, Gerersdorf, Giersdorf) prawdopodobnie pochodzą od imienia założyciela wsi – Gerharda. W pobliskim Bardzie od około 1110 r. znajdowała się słynąca łaskami figurka Matki Bożej Bardzkiej – najstarsza drewniana rzeźba romańska na Śląsku. Do Sanktuarium Matki Bożej Strażniczki Wiary w Bardzie Śląskim pielgrzymowano już w XIII wieku, a w XVII stuleciu przybywało tam 150 tysięcy osób rocznie. Mimo tak silnych wpływów katolickich Opolnica już od ok. 1530 roku była lokalnym ośrodkiem protestantyzmu, a luteranie wkrótce przejęli miejscowy kościół parafialny.
W czasie wojny trzydziestoletniej (1618-1648), chcąc uniknąć pacyfikacji wsi przez polskich lisowczyków lub wojska austriackie (jak to miewało miejsce w większości osad Kotliny Kłodzkiej) mieszkańcy Opolnicy opuścili swoją wieś i schronili się w lesie, w Górach Bardzkich. Pomiędzy górami dzisiaj zwanymi Leszkiem (530 m n.p.m.), Klimkiem (530 m n.p.m.) i Kukułą (570 m n.p.m.) wybudowali nową osadę – „pustą wieś”. Stały tam domy, była też niewielka gospoda, a nawet obejścia z typowymi piwniczkami ziemnymi z murowanym wejściem. Szczątki tej osady odkryte zostały dopiero pod koniec XIX wieku. W 1653 roku miejscowy kościół siłą rekatolicyzowano Po 50 latach, w 1708 roku kościół wrócił do ewangelików (był to jeden z nielicznych kościołów, które udało się odzyskać luteranom w wyniku konwencji altransztadzkiej). Jako ewangelicki, kościół w Opolnicy pozostaje do dnia dzisiejszego.
Źródło: wikipedia.pl
