Załęczański Park Krajobrazowy

Ten niezwykle ciekawy pod względem przyrodniczym oraz kulturowym park krajobrazowy utworzony został w 1978 roku. Jego powierzchnia wynosi 14 750 ha, do której dodatkowo przylega strefa ochronna licząca 12 010 ha. Z tego obszaru na terenie województwa śląskiego znajduje się zaledwie 860 ha. Nieco ponad połowę zajmują lasy. Na obszarze parku znalazły się tereny zakola Warty, zwane Łukiem Załęczańskim. Interesujące tereny stanowią dwa rzeczne przełomy – Działoszyński i Krzeczowski – którymi Warta przepływa przez Wyżynę Wieluńską. Do osobliwości przyrody nieożywionej parku oraz jego okolic należą charakterystyczne dla całego obszaru Wyżyny formy rzeźby krasowej. Jedną z występujących na tym terenie jaskiń jest największa Jaskinia Szachownica o długości korytarzy ok. 1000 m, objęta rezerwatem geologicznym. Kilka interesujących, choć nie tak dużych jaskiń, znajduje się także na Górze Zelce. Są to m.in. Jaskinia Za Kratą, Stalagmitowa oraz Niespodzianka. W Załęczańskim Parku Krajobrazowym zachowały się połacie naturalnych lasów, w tym fragment buczyny, która chroniona jest w rezerwacie „Bukowa Góra”, a także dąbrowy i jedliny. Bogactwo przyrodnicze tych terenów to również kilkadziesiąt gatunków roślin chronionych. Pośród fauny warto odnotować m.in. ok. 130 gatunków ptaków, a także liczne bezkręgowce; ponadto środowisko jaskiń Jury Wieluńskiej to miejsce schronienia i zimowania nietoperzy. Oprócz przyrody Wyżyna Wieluńska znana jest także z zabytków. Należą do nich przede wszystkim drewniane kościółki oraz zabytki techniki, jak drewniany młyn w Kępowiźnie, czy piece do wypalania kamienia wapiennego, zwane wapiennikami. Turyści przemierzający ten malowniczy obszar skorzystać mogą z sieci szlaków, wśród których główny, znakowany kolorem czerwonym, stanowi przedłużenie popularnego Szlaku Orlich Gniazd. Załęczański Park Krajobrazowy można zwiedzać także rowerem, konno lub też kajakiem podczas spływu Wartą.

Źródło: slaskie.travel